BANA TESLİM OL!

Mavi Göz★

Beş dakika.
Tam beş dakikadır müdürün bana söylediği 'yeni' sınıfımın kapısının önünde bekliyordum. İster istemez heyecanlanıyor bu nedenle avuçlarım terliyor ve tüm bedenim titriyordu.
Akay kolejinin boş ve zenginlik kokan koridoru beni ürkütüyordu.
Herkes için büyük bir şanstı oysaki böyle bir okulda burs kazanıp okumak.
Ama benim için çok zor olmuştu. Babamdan, yaşadığım şehirden, arkadaşlarımdan ayrılmak kolay olmamıştı.

Derin bir nefes alıp kapıya vurmak için elimi kaldırdım. Yumruk yaptığım elim titriyordu. Yumruğumu daha çok sıkıp tırnaklarımın avucuma batmasını sağladım.

Heyecan yapmana gerek yok Eyşan, içerdekilerde insan.

Tekrar derin bir nefes alıp kapıya iki defa vurup kapıyı açtım.

Kalbim sol tarafımı zorlarken, gördüğüm -göremediğim- manzarayla şok oldum.

Hadi ama onca adrenalini bunun için mi çekmiştim!

Boş sıralara bakarken hem rahatlamış hemde sinirlenmiştim.

Sınıftakilerin nerede olduğunu bilmediğim için en iyisi onlar gelene kadar beklemek olduğuna karar verdim.
Hadi ama tekrar üç kat yukarda olan müdür odasına gidemezdim. Asansörden de korktuğum için en iyisi sıralardan bir tanesine oturup beklemekti.

Tam bir adım daha atmıştım ki kafamdan aşağıya akan bir şeyle ayaklarım yere çakılı kaldı. Çığlığım ağzıma giren sıvı ile yarıda kesilmiş ellerimi havaya panikten kaldırdım. Ne olduğunu anlamamıştım. Gözlerimin üstüne ağırlık yapan şey yüzünden açmaya korkuyordum fakat saniyeler sonra gelen gülüşme ve bağırışlardan dolayı elimi gözlerime götürüp silmeye çalıştım ama başımdan aşağı dökülen ve yüzümü kaplayan şey her neyse ellerime de buluşmaktan başka bir işe yaramıyordu.

Gelen bağırışmalar çoğalırken gömleğimin uçlarını parmaklarım ile tutup gözlerimi sildim.

Sonunda gözlerimi aralayabildiğimde bana bakan ve gülen kişileri görünce iki adım geriledim.

Benim anlamaz gözlerle onlara baktığımı farkeden biri konuşmaya başladı.

"Nasılda yakıştı siyah boya beyaz tenine." Deyip daha şiddetli gülmeye başladı.

Boya!

Siyah boya!

Panikle ellerime bakmaya başladığımda simsiyah olduklarını gördüm ve daha yeni yeni burnuma boyanın kokusu geliyordu.

"Sen.. siz..." Kaşlarım daha çok çatılmaya başlamıştı. "Neden yaptınız?"

Sonlara doğru sertleşen ve yükselen sesim gürültüyü biraz olsun susturabilmişti.

Arkalardan bir kızın sesini duyduğumda kalabalık susmuş herkes kenara çekilmişti.

"Bak sen, beğenmedin mi sürprizi."

Önlere doğru gelirken tüm gözler onun üzerindeydi. En öne çıkıp tam karşımda durdu, ellerini göğsünde bağlayıp tek kaşını havaya kaldırdı.

Boya olduğu belli sarı saçlarıyla, pürüzsüz yüzü ve abartı olmayan makyajıyla barbi bebeğe benziyordu.

Sinirden tüm vücudum titriyordu. Gözlerimde yavaştan dolmaya başlamıştı. Resmen benimle eğleniyorlardı.

"Beğenmedim. Bu yaptığınız... Bu yaptığınız çok aptalca!"

"Aptalca öyle mi? Burdan bakınca hiç öyle durmuyor." Dedi ve beni süzüp alayla devam etti. "Aslına bakarsan bir aptallık görüyorum sanki."