"Hindi lahat nang nakikita mo ay totoo, minsan ginagawa tayong Bulag at pipi ng mga goberno natin para ma kuha nila ang mga gusto nila"-Sabi ng mama ko sa kabilang linya ng telepono .
Ako nga pala si Cara Martinez . Anak sa mahirap at Isang scientist sa parastate. Kontrolado kami ng mga goberno sa lugar namin kaya Wala kaming kalayaan at Ang lahat ng mga taong hindi makakabayad sa loob ng tatlong buwan ay ipapatayin nila. Kaya takot na takot silang hindi maka bayad.
Habang nag-uusap kami ni mama sa telepono bigla nalang dumating si papa.
"Mabuti dumating kana! Tatlong buwan na tayong hindi naka bayad sa TAX natin" sigaw ni mama kay papa na rinig na rinig ko sa kabilang linya
"Alam ko! Bigyan mo ko ng panahon" - Sabi ni papa
Pagkatapos non bigla nalang may kumatok na napaka lakas nanaririnig ko sa telepono at bigla nalang sumigaw si mama at papa non bumukas ang pinto
"Tumahimik kayo!"-Sabi ng isang lalaki na di ko kilala.
Bigla nalang may pumutok na bala sa kwarto nila mama at papa kung saan ay kina matay nila.
"Mag bantay kayo kung may mga kasama pa ba sila sa dito sa bahay!" Sabi nung lalaki
Bigla kong na alala yung mga kapatid ko si Grace at Andrei . sana naka takas sila. Sana! Sana nga
"Sir! Wala na pong ibang tao dito!" Sagot nung lalaki
Buti nalang naka takas sila
"Ikaw bagohan mag bantay ka"- Utos nung lalaki.
