My Tragedy

Prologue

Hello, it's me
I was wondering if after all these years
You'd like to meet, to go over
Everything
They say that time's supposed to heal ya
But I ain't done much healing

Limang taon na. Pero parang kailan lang nung nakilala ko yung taong plural form daw ng pangalan ko. Limang taon na, pero bakit mahal ko pa rin siya? Bakit di ko pa rin kayang magmahal ng iba bukod sa kanya?

Hello, can you hear me?
I'm in California dreaming about who we used to be
When we were younger and free
I've forgotten how it felt before the world fell at our feet
There's such a difference between us
And a million miles

Hanggang sa dumating na lang ako sa puntong gusto ko na lang lumayo. Di ko alam kung saan ako sa buhay niya. O kung isinali niya ba talaga ako sa buhay niya. Siguro nga di talaga ako yung taong para sa kanya. Masakit. Kasi umasa ako at humiling sa Diyos na siya na lang yung ibigay sa akin. Nagkamali ako.

Walang mali sa pagmamahal pero mali ang umasang mamahalin ka rin ng taong pinipilit mong maging sa iyo. Mali palang isipin na mahal ka ng tao dahil lang sa mga pinapakita niya.

Sabi nila, pag kamukha mo daw yung taong mahal mo, kayo ang magkakatuluyan. KALOKOHAN! Madaming nagsabi na magkamukha kami. Pero ano? Ako ba ang pinili niya?

Sabagay, nagkatuluyan naman kami e. Nagkatuluyang magkahiwalay. Pinili niya ako. Pinili niyang masaktan at mamatay dahil sa pag-ibig na yan. Wasak na wasak ang puso ko, punit-punit ang kaluluwa ko.

Pero putspa! Siya pa rin ang nilalaman ng puso kong tanga. Yung taong plural form ko daw. Marami kaming similarities, meron din namang differences.

Limang taon na simula nang piliin niya si Sweet. Limang taon na..