Azul's POV
Ako si Azul Reika Leonel,16 yrs old at nandito ako sa isang gubat sa di malamang dahilan...
Palakad-lakad lang ako dito sa isang masukal na gubat at mukhang naligaw na ako haaay...napabuntung hininga na lang ako at napailing,siguradong pagagalitan na naman ako ni kuya...
Napakamot na lang ako sa ulo at inaalala kung saan ako dumaan...pero wala eh di ko talaga matandaan haaaysss...
Sinusundan ko lang naman yung ibong kulay puti,ang ganda kasi at nakakaakit kaya napunta ako dito sa gubat.At ang nakakainis ay nawala bigla yong ibon.Mukhang kailangan ko ng ipagpatuloy ang paglalakad dahil kung hindi ewan ko na lang
Habang naglalakad ako ay parang may naririnig akong mga boses kaya lumapit ako sa pinanggalingan ng boses...nasa may likod ng puno na ako ng maaninag ko ang isang bulto ng tao nakatalikod sakin...
Teka pamilyar sya akin ahhh,lumapit pa ako ng konti at walang duda sya nga hala patay na ako nito...si kuya Blaire
nandito!!!!!! Siya si Blaire Riz Leonel, masyado syang strikto nakakatakot sya minsan pero mabait naman,ang nag-iisa kong pamilya 20 yrs.old,namamatay kasi yong mga magulang namin matagal na...
Pero teka bakit kausap nya ang mga taga Steel East High????
Ang Steel East High ay isang all boys school kung saan puro mga anak mayayaman lang ang nakakapag aral base sa librong na basa ko
"Anong kailangan nyo"seryosong tanong ni kuya
"nandito lang kami para sabihin sayo na just quit the tournament kong gusto mo pang mabuhay"maangas na sagot ng isang bluish-white haired guy na mukhang kaedad ko lang at wow!Ang ganda ng kulay ng buhok nya waaah nakakamangha I didn't know na meron palang ganyang kulay ng buhok...pero teka,quit the tournament??? Anong ibig nilang sabihin...
"And why would I?"kalmadong tanong ni kuya Blaire
"Because I'm the king here and you have to obey my orders mr.Leonel"It's him again at yung tono nya ay para talagang isa syang hari.Wehhh!!! Nasan ang korona aber?,libre naman mangarap.This guy is full of confidence!
"*smirks*why would I?"kuya Blaire ask. Napailing na lang ako sa inaakto ni kuya Blaire,kahit kailan talaga ang hirap niyang basahin...
"Well kahit anong paghihirap ang gagawin mo,mananalo parin ako kaya tandaan mo yan"a playful grin plastered on his lips. Tsk naiinis na ako sa kanya ha!,bakit nya pinagbantaan si kuya ng ganyan at ganyan ba sya sa lahat ng mga kalaban niya o siguro na threatend sya kay kuya ko...tsk his such a coward that will do everything just to get what he wants...
Pero ang tanong bakit ganun sya ka eager na mananalo sya sa tournament na sinasabi nila? Ano bang meron sa tournament na yan?? Naka-curious na ako!hindi ko na naintindihan...
Usap usap lang sila kuya at yung bluish white haired guy habang ako at yung mga kasama niya ay ay tahimik lang nakikinig sa kanila.di ko talaga maintindihan yung mga pinagsasabi nila pero nakatutok parin ako sa kanila.
"Such a waste of time,alam nyo bang may gagawin pa akong mas importante kesa sa inyo.so,will you excuse me?"bored nyang sabi at saka naglalakad ng dahan dahan.
Pero naaninag ko yung isa sa mga kasama ni bluish-white haired guy na may dalang pana... teka PANA??? At parang inaasinta niya iyon kay kuya Blaire na parang walang pakialam sa mundo.
Hindi ko parin maintindihan ang mga pangyayari pero isa lang ang naintindihan ko.
SASAKTAN NIYA ANG KUYA KO!
Daling-dali ako sa pagtakbo papunta sa kuya ko
"KUYAAAA!!!!"sigaw ko
Niyakap ko sya sa likod,naramdaman ko yung pagbaon ng palaso sa likod ko masyado itong masakit para akong napapaso dito ng naging dahilan ng pagdidilim ng palagid ko at niyakap ako ni kuya Blaire...
----continuation-----
Hello there my fellow readers hehehe!!! So kamusta naman yung story ko sana magustuhan niyo at sorry kong merong wrong typos at grammar kaya sana pagtyagaan nyo na lang...
