Day 9

876 135 79
                                    

Jessica Jung siyah spor ayakkabılarını giyip aynada son kez kendine baktı.Daha iyi görünüyordu.

Japonya'nın Kore'den pekte farklı olmayan uzun gökdelenlerinden gözükmeyen gökyüzüne baktı.Burayı seviyordu.Kısa sürede alışmıştı.

Çantasını sıkıca tutup maskesini taktı ve 10 dakika önce çağırdığı taksiye bindi.Güzel bir gündü.Sokakta ki insanlar her zaman ki gibi bir yere yetişme telaşındaydılar.Ve telefonlarından kafalarını kaldırmıyorlardı.Jessica derin bir iç çekip gözlerini kapattı.Yorgun ve tuhaf hissediyordu.

Taksinin durmasıyla gözlerini açtı ve adama parasını verip yavaş adımlarla havaalanına girdi.Buraya daha önce çoğu kez gelmişti.100 defa mı ? Belki de 50 ?

Ama ilk defa yalnızdı.Buraya gelirken de yanında eski bir arkadaşı vardı.Ama şimdi yalnızdı.

Soğuk bekleme banklarından birine oturdu ve maskesini kontrol etti.Tanınacağını sanmıyordu.Ama internette çok fazla nefret yorumu okumuştu.İnsanlar onun ölmesini istediklerini söylüyor,her şeyine hakaret ediyordu.Ama daha önce onu öven insanlar ne olmuştu ? Bu kadar kolaymıydı nefret etmek ?

Gelen anonsla yerinden kalktı ve klasik pasaport kontrollerini yaptırdı.Bu yaptığının doğru olmadığını biliyordu.Evine gidip bireysel hayallerini gerçekleştirmek için çabalamalıydı.

Elbette bunu yapacaktı.Ama önce halletmesi gereken şeyler vardı.

***

Seul'un bilindik sokaklarını gördüğünde gülümsemeden edemedi.Burayı seviyordu.Korede doğsaydı daha farklı hissedebilirdi belki.

"Evine geri dön."

Telefonuna gelen mesaja aldırmamaya çalıştı.Nasıl onun Kore'ye geldiğini öğrenmişlerdi ki ?

Zaten evimdeyim diye düşündü.

Gerginlikle saate baktı.Gece yarısına 1 saat kalmıştı.

***

"Belki de uyumalıyız Taeyeon."

Yoona elleriyle oynarken hüzünlü bakışlarını kızlara çevirdi.

Hayal kırıklığı hissettiği en kötü duyguydu.

Boşuna ümitlenmişlerdi.

"Neden ? İsteyen uyuyabilir.Ben bekleyeceğim."

Taeyeon kendi kendine güven vermek istiyordu.Sesi gereğinden fazla yüksekti.İçten içe korktuğunu odada ki kızların hepsi biliyordu.

"Şey sanırım o cevap verdi."

Sunny'nin fısıltıyla çıkan sesini herkes duymuştu ve onun yanına gelmesini sağlamıştı.

Jessica onlara cevap vermişti !

"Merhaba Girls'Generation'ın güzel üyeleri,
Hepinizin yazdıklarını okudum.

Taeyeon,seninle beraber uyuyamadığım için özür dilerim.Hissizliğinin kaynağı oldum.Senin gülümsemeni her şeyden çok seviyorum.Üzgün yüzünü her gördüğümde içimde bir parça öldü.

Sunny,seni kızdırdığım için özür dilerim.Yeni saçların çok yakışmış güzelim.Bana inandığın için teşekkür ederim.Bende senin sesini çok özledim.Korkma,sana tekrar sarılacağım.

Tiffany,yazdığın her şeyin anlamını biliyorum.Sizi tabii ki çok çok çok özledim.Kendinden nefret etme.Uyurken çok güzel gözüküyorsun ama ağlarken kesinlikle çirkinsin.Ağlama ! Seni seviyorum.

Sooyoung,senin hiçbir suçun yok.Sende benim kalbimin bir parçasısın.Saçlarım hala aynı.Seninle beraber sonsuza kadar,biz her zaman biriz.Bende sana hoşçakal demeyeceğim.

Yoona,saçlarını okşayacağım.Ben geceyim ve sen bana tutundun.Senin düşmene izin vermeyeceğim.Ama alışmalısın,şarkılarımızın kısımları paylaştırılmalı.İlk gün ki gibi sonsuza dek aynı kızlar olacağız.Söz veriyorum.

Hyoyeon,istediğin zaman ağlayabilirsin.Pembe ışıklı melekler benim hayatım.Onları her zaman sevmeye devam edeceğim.Keşke saçlarını kestirmeseydin.Haklısın,zaman bizim için durdu.Bende seni tüm kalbimle seviyorum.

Yuri,bana ihanet etmiyorsun.Yapman gerekeni yapıyorsun.Bende eski zamanları özledim.Sevgi dolu kalbimi gördüğün için teşekkür ederim.Senin için gülümsemeye devam edeceğim.

Seohyun,sona kaldığın için üzgünüm maknae'm.Beni en çok senin sevdiğini biliyorum.Umarım dediğin gibi mutlu olabilirim.Sizi sevmeye tabii ki devam edeceğim.

Benim de diyecek bir şeyim kalmadı.Eve dönüyorum.Lütfen kapıyı açın."

-Jessica Jung

Sunny okumayı bitirdiğinde kızların yüzünden gözyaşı dışında bir de şaşkınlık vardı.

Jessica hepsini derinden yaralamıştı.

Kapını ziliyle hepsi olduğu yerde kalakalmıştı.

Taeyeon zorlukla gözyaşlarını silip kapıya ilerledi.Korkuyordu.Ama kapıyı açtı.

Aylardır özlediği,ağladığı kişi tam karşısında durmuştu.Hala mükemmel gözüküyordu.Kahverengi saçları önündeydi ve gülümseyen yüzüyle içeriye bakıyordu.Taeyeon onun geri geleceğini en başından beri hissediyordu.Ama şimdi ne olacaktı ?

"Sizi özledim."

-son

***

Bittiği için biraz hüzünlendim.Kendi yazdığına kendi ağlayan biriyim.Aslında nasıl bir son yazmam gerektiğine karar veremedim.Kötü sonları severim ama öyle bir son yazsam kesinlikle kalbim kırılırdı.

Jessica'ya olan özlemimi yazabildiğim için mutluyum.Umarım okuyanlar beğenmiştir.

9 Day Later||SNSDHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin