KAMPEYLÜL

Aşk

        Kamp çadırını kurmuşlardı. Kerem kararlıydı. Bu bir haftasının pişmanlıkla geçmemesi için çadırlar kurulurken ona açılacaktı.

        Arya, Eylül ve Ada bi çadırda erkekler başka bi çadırda kalacaktı. Kerem çadırın kurulmasına yardım etmeden Eylül'ün yalnız kalacağı zamanı gözlüyordu.

           Eylül ateş yakmak için çalı çırpı aramaya gittiğinde Kerem birden Eylül'ün karşısına geçti.

---Ben sana aşığım.

        Eylül donup kalmıştı ama pişman olmak istemiyordu.

---Galiba ben de.

       Kerem etrafa hızlıca bir göz atıp Eylül'ün dudaklarına yapıştı. Eylül şok olmuştu ama aşkına yenik düşüp o da Kerem'in dudaklarına yapıştı.

---Kereeem!

         Arya'nın sesiyle bu güzel an bozulmuştu. İkisi de dudaklarını silip kamp yerine ayrı ayrı gittiler. Eylül mutluluktan, heyecandan ve şaşkınlıktan titriyordu. Arya nedenini sorsa da bozuntuya vermeden bahanelerle geçiştirdi. Artık ne olacaktı kimse bilmiyordu. Çadırı kurduktan bir süre sonra Eylül çantasında bir not buldu. "Gece herkes uyuduğunda seni ormanda bekliyorum..." Eylül kararsızdı ama bu olayın böyle saçma bitmemesi için gidecekti...