Kaybolsak Ya

GİRİŞ

Size şanşsızlığımdan bahsetmiştim değil mi. Bence dünyadaki en şanşsız kişileri arasında derece alabilir im.

Bu gün Barışla bizim evin önünde oturmuş gelip geçeni izliyorduk. Barış babasının çiftlikteki işini bitirince yanıma gelebilmişti. Babası biraz sinirli biriydi Barışın her fırsatta benim yanıma gelmesinden hiç haz etmezdi.

Günümüzü burada böylece oturarak geçiremezdik elbet. Barış la birlikte ormana doğru yürüdük. Herkes Bu ormanı ürkütücü korkunç bir yer olarak görüyordu. Barışla benim için pek te korkunç sayılmazdı.

Ormanın derinliklerinde kendi çabamız la yaptığımız ağaç evimize gittik canımız sıkılınca buraya gelir bir nevi kafa dinlerdik.

Hava kararınca ya dek ağaç evimiz de vaktimizi harcadık. Eve dönmek için yola koyulmamızın gerektiğini anladık. Barış biraz daha duralım dese de o da biliyordu daha fazla duramazdık. Eve doğru yol aldık.

Eve ulaştığımızda Barış'ın babasınının arabasının bizim evin önünde olduğunu fark ettik. Babasının yanına gittik babam ve annemi karşısına almış önemli bir şey konuşuyorlardı.
Kesin Barışın hep buraya gelmesinden usanmıştı.

Barışla birlikte evin arkasına geçtik. Yolun ilerisinden o geliyordu Selin hoşlandığım kız. Bu kız için Barışa bile yumruğu geçirmiştim. Neyse siz o konuları boş verin. Kız yavaşça oturduğumuz yere doğru yaklaşıyordu. Ve beni de yaklaştıkça bir heyecan basıyordu.

Selin yanımıza iyice yaklaştı. Tam Barış ın gazına geldim ve selam vermek için kalkıp yürümeye başladım. Heyecandan nasıl iş se önümdeki çapayı nasıl görmem.

Hoşlandığınız kız karşısında dışkı ya bulanmak gerçekten çok aptalcaydı.
Selin kıkırdaya kıkırdaya yanımızdan
geçti ve gitti.
Barışa çok pis bir bakış attım. O da gülmeyi kesti. Yoksa bi tane daha yumruğu gözüne yiyecekti.