ZEHİRLİ OT

YENİ OKUL~TANITIM~

Dayan Derin dayan! Atlatacaksın bunları. Tertemiz bir sayfaya yeniden başlayacaksın. Bu şehri bırakıp gideceksin. Babanı ikna edip peşine takacaksın diyordum sürekli annemin cenazesinde. Biliyorum bunu da atlatacaktım. Bu yapmacık, bu ikiyüzlü suratlardan kurulacaktım. Annemin hatırası ile birlikte başaracaktım. Ve cesaretini toplayıp "Baba, İstanbul'a gidelim." deyince babam hiç düşünmeden kabul etti. Etmekte zorundaydı gerçi. Çünkü o da bu bu hayattan, bu içi dışı farklı olan insanlardan yeterince sıkılmıştı. Haftaya bugün ilk uçakla gitmek için bilet aldı babam. Kocaman olan evimizi bir hafta da toplamak, eşyaları kutulara doldurmak bir hayli zordu. Kendi kişisel eşyalarım için bir sürü bavul gerekti. Annemin eşyalarını doldururken bavullara ağlamamak mümkün değildi. Bunun için olsa gerek babam bir hafta sonrasına almıştı biletleri. Ama o da haklıydı. Pek belli etmesede içten içe o da üzülüyordu,.
~~~~~~~~~
Sonunda uçağa bindik. Babam 2 gün öncesinden Özge Abla'yı aramış ve evi hazırlamasını söylemişti. Bu yüzden eve geldiğimizde ev pırıl pırıl temizdi. Geldiğimizden beri Özge Abla bana çok iyi bakıyordu. Özge Abla'nın çocuğu olmadığı için beni çocuğuymuşum gibi görüyordu aslında. Böylelikle acım biraz daha dinmesine yardımcı olmuştu. Aradan iki hafta geçmiş ve devletin verdiği izin (aileden biri vefat ederse devlet okul için izin verir) bitmişti. Onun için babam yeni okul aramaya koyuldu. Uzun bir arayıştan sonra ödülleriyle namı yürümüş olan okul ÖZEL HAYAT KOLEJİ'ne yazdırdı. Yani yeni okulum Özel Hayat Koleji idi. Okula yazılmam ile hemen okulu araştırmaya koyuldum.Geleceğim,arkadaşlarım,notlarım bunlar benim için çok önemliydi çünkü . Araştırdığımda (önce resmi sitesi sonra facebook sitesi) çok farklı şeyler yazıyordu. Normal sitesinde başarıları, ortalamaları, ülke sırasında kaçıncı oldukları yazıyordu. Ama facebook sitesinde "Kerem olay çıkardı, okulda kargaşa! " gibi manşet haberler yer alıyordu. Biraz daha incelediğimde okulun popülerinin Kerem ve Barış denilen çocuklar olduğunu farkettim. Resimlerini bulamadım ama "Yakışıklı oldukları kadar kötü kalpliler" diye bir yorum buldum. Bunlar kimdi? Zorba mıydılar? Ya beni de kötü etkilerlerse? Ya burda yazanlar gibi kötü davranırlarsa? Gitsem mi gitmesem mi bilemiyorum. Açıkçası kavga olan bir okulda ne kadar huzurlu olabilirim ki? Biraz daha düşününce korkunun ecele faydası olmadığını anladım ve okula gitmeye karar verdim. Neden onları görmeden korkacaktım ki. Onlar Derin Yazaroğlu'ndan korksun! Ama yine de Özge Abla'ya sormakta yarar olacağını düşünerek ona da sordum. "Özge Abla gideceğim liseyi araştırdım ve çok kötü çocukların olduğunu öğrendim. Ama gitmek istiyorum ve bu okulda çok daha iyi bir yere gelebilirim." diyerek gözlerinin içine masum bir şekilde baktım. "Ben senin güvenliğini psikolojini düşünürüm. O çocuklardan kendini uzak tutarsan neden olmasın? " demesiyle gözlerimi devirerek "Bu biraz klişe olmadı mı?" diye sordum. "Galiba öyle oldu." diyerek aramızda şakalaştık. Ama benim aklım hala yarın ki olacaklarda ve beni neler beklediğinde idi...