Emre hoca o gün bize koşu taktikleri göstermişti. Herkesin bir eşi vardı benimde eşim oydu. Tüm herkes eşiyle karşılıklı duruyordu benim karşımdaydı bana bakıyordu bende ona hoca "çık !" Diyince var gücümle koştum ona yaklaştığım her dakika kalbim biraz daha hızlandı sonr o yumuşacık eline dokundum. Biz ikimiz en hızlı koşanlar olarak kazanmıştık spor odasına eşyaları biz koyacaktık. "Sen orada ki hunileri al bunlar bende" demisti gözlerimin içi baka baka. Bende "Tamam" dedim masum bir sesle. Merdivenlerden spor odasına inerken elimi omzuna koydum bana güldü o sırada fazla heyecan her yerimi kaplamıştı. Yanlışlıkla elime değdi. Yüzüme baktı "pardon" dedi yumuşak sesiyle. "Yok önemli değil biz arkadaşız" dedim. Daha sonra elini o benim omzuma attı o bir kaç saniye bile mükemmel geçmişti :)
Ben orada onun saçını geriye attıra attıra yukarı kadar çıkmıştık...
