Gerçek Evliliğim

-2

Eve gelmiştim. Anahtarımla kapıyı açıp, hızla kapatmıştım. Başka türlü fark edilemezdim ki! Ve yine edilmemiştim zaten. Kimdim ki ben?!

Montumu asıp, ayıcıklı pandiflerimi giymiştim.

S.Hoşgeldin Zeynepcim.

Songül ablaydı bu. Yardımcımız... Beni anlayan tek kişi diyebilirim. Yağmur dışında..

Z.Hoş buldum ablacım.

S.Nasılsın?

Z.İyiyim iyiyim, sen?

S.Şükür kızım. İyiyim bende. Seni Gülbahar hanım çağırmıştı. Arka bahçede bir git yanına.

Z.Offf! Giderim tamam -,-

G.AY SONGÜL! BANA HERZAMANKİNDEN BİR KAHVE YAP!

Z.İçine zehirde kat!

S.-kahkaha atar- hadi git sende.

Z.Tamam.

Arka bahçeye çıktığımda, Gülbahar hanım dergiyle uğraşıyordu.

Z.Beni istemişsiniz Gülbahar hanım?

G.Ahhh hadi ama Zeynepciğim. Şu resmiyeti kaldırıp bana anne de!

Z.Benim annem yok! Öldü!

G.Peki hayatım. Öyle olsun.

Z.Gerizekalı! -diş arasından-

G.Otur lütfen!

Koltuklardan birine oturduktan sonra bacak bacak üstüne atmıştım.

Z.Ne oldu ? Ne istiyeceksiniz?

G.Aaa bitaneeem. Ben seni işim düştüğü zaman çağırmıyorum kiii.

Z.Çağırıyorsunuz. ve ben hep vicdanıma yenik düşüp geldiğimde kendime lânet okuyorum!

G.Her neyse. Biliyorsun ki bugün istemeye geliyorlar seni.

Z.ZORLA!

G.Hadi ama Zeynep. Güzel olacağına inanıyorum.

Z.Sizin inancınız bende bir etki yaratmıyor. Önemli olan benim inanmam. Ki ben inanmıyorum.

G.Ahhh. Peki. Senle bunun kavgasını yapmayacağım.

Z.İyi olur. Bu kadar mıydı?

G.Nazik ve istekli olmanı istiyorum.

Ayağa kalkmıştım.

Z.Ben reşit olalı 5 sene oldu. Kendim karar verebilme yeteneğine sahibim. Kendi duygularıma kendim karar verebileceğimi düşünüyorum. İyi günler.

Uzun çizmelerimin hafif topuklarını vurarak , içeriye girmiştim. Odama çıkıp sinirle komodindeki saati yere fırlatmıştım.

Sakinleşmeye çalışıyordum. Taa ki telefonum çalana kadar.

Z.Efendim Yağmur?

Y.Oha kızım bee! O sesin ne!

Z.BULUŞMAMIZ GEREK !

Y.Tamam tamam. Sahile gel

Yüzüne kapatmıştım. Yine hızla çıkıp merdivenlerden inmiştim. Tamda kahvesini yudumlarken Gülbahar hanıma omuz atmıştım.

Z.Ayyy pardonn!

Üzerine dökülmüştü.

G.SONGÜL SENİN- AA ZEYNEPCİİM. Ö.ÖNEMLİ DEĞİL CANIM.

Z.Vay iki yüzlüü ( kısık sesle)

G.Anlamadım ?

Z.Birşey yok. Çıkıyorum ben Gülbahar hanım.