Starting Over Again | Completed √

15

i do not know how to thank you guys enough. it just came to me that i should continue this story. this was really a hell of a ride with you guys. and now, we're up to the last three chapters. please continue to support this story and please don't ever stop reading, a plot twist is just about to happen. ♡

—

ARA

Two weeks na rin simula nung Homecoming namin at nagkausap kami ni Thomas tungkol sa status namin. Nung isang araw lang, we went out and drank at umuwi sa kanila. Feeling ko talaga bumabalik na kami sa dati. Kahit paunti-unti, pero atleast may improvement na nangyayari.

Maaga pa lang pumunta na ako sa bahay nila Thomas para ituloy yung plano sa pagrerenovate dito. Wala si Thom, si Manang Rosing lang ang sumalubong sakin.

Manang Rosing: Oh, Ma'am Ara, nandito ka na pala. Wala si sir dito, maaga pumunta sa resto dahil madami aasikasuhin. May naka-schedule po ata sakanila eh. Bakit ka po pala nandito?

Ako: Ay ayos lang po manang, hindi naman po talaga siya pinunta ko dito eh. Magtatrabaho lang po ako. *smiles*

Ngumiti na lang siya sakin pero may narinig ako sa kusina. Naaamoy ko may niluluto na sinigang.

Ako: Manang, sino po yung nasa kitchen?

Manang Rosing: Ay ma'am, hindi niyo po ba alam?

Nung narinig ko yun kay manang, pumunta agad ako sa kusina at nakita ko yung taong pinaka-hindi ko inaasahang tao: si Arra.

Nagluto siya ng sinigang dun sa pot at nakita ko na kaka-decorate niya lang ng cake na may design na isang park.

Nakita niya ako at biglang ngumiti sakin.

Arra: Oh hi Vicky! Long time, no see.

Ako: A-anong ginagawa mo dito?

Arra: I'm guessing Thom told you everything? Did you actually fall for it?

Tunawa lang siya at nagtuloy sa pagluluto. Wala akong masabi. Hindi ko siya maintindihan. Ano yung ibig sabihin niya? At bakit ba talaga siya nandito?

Ako: Ano? Diretsuhin mo na ako, Arra.

Arra: I'm doing a surprise for Thom. Akala mo ba talaga I'd give him up that easy? That's funny.

Nagulat ako sa sinabi niya. Hindi pala totoo na nakikipag-break na siya.

Ako: So hindi ka talaga babalik ng New York?

Arra: Of course not, susuportahan ko si Thomas sa gusto niya. And I won't leave him here.

Ako: Pero sabi ni Thomas hindi ka na daw niya naiintindihan at ayaw na niya.

Arra: That's why I'm doing a surprise. Para maintindihan niya na lumayo lang ako at sabihin na pumapayag na ako magpakasal sa kanya.

Napatigil na lang ako at natulala. Matutuloy na talaga yung kasal? Pano naman yung second chance namin ni Thomas?

Napansi ko yung cake na ginagawa niya. Maraming mga dahon na decoration na kulay red-orange, simbolo ng autumn.

Arra: You like it? *smiles*

Ako: Bakit ba ganyan yung cake?

Arra: Thom and I met at a park in Manhattan during fall. We started as friends, at naging kami rin.

Ako: Ahh, so hindi pala ganun ka-exciting yung love story niyo.

Napatingin sa'kin si Arra habang inaayos yung mga figurine sa cake niya at napangiti.