Suddenly: Love All Zero, Zero

Chapter 1

Nakaupo ako ngayon mag-isa sa bleachers ng gym at naghihintay na tawagin ang pangalan ko para sa susunod kong game. Kung gusto niyong malaman kung anong sport ang nilalaro ko, ang sagot ko badminton. Pwede kayong tumawa kung nakakatawa dahil alam ko naman na maraming nag-iisip na isang walang kwentang laro ang badminton. A lot of people might underestimate the significance of this game but I can for sure tell you that it's more than just hitting a birdie with a piece of flat thing. 

Hindi ko kailanman ipagpapalit ang badminton sa kahit ano pa dahil sa ito ang naging kaagapay ko sa buhay. Badminton is my way of escaping this brutal reality. It's gives me the feeling of peace and security. It keeps my brain from wandering off to the edge of a cliff.

Everyone thinks I've completely turned into ice pero paano ko ba sila masisisi kung ito nga naman ang gusto ko. Ang maging bato na lang, wala ng pakiramdam at pakialam sa iba. There's always this part of me I want to rip out of my existence. I'm so sick of it. 

"Katherine Elle Jimenez?" agad akong tumayo nung narinig ko ang pangalan ko sa speakers. Mas matangkad saakin ang babaeng kalaban ko ngayon. Girls singles. Ang technique ko ay palaging paunahin silang maka-score hanggang 10 para maobserbahan ko ang kanilang game tactics. Her drops are so low kaya mahihirapan akong maka-smash kaya mas nilaliman ko sa likod ang mga clears ko. Games out of 3 ang ginawa namin. Hinayaan ko siyang manalo sa first game at pinagod ko siya sa pagtakbo pabalik-balik sa harap at likod. And I won the second and third games. 

"Good game." sabi ko sabay kuha ng kamay niya at umalis na. Nagbihis ako sa girls locker room. Nagsuot lang ako ng black leggings at pinaresan ko ng hoodie ng school namin. May logo ito sa harapan ng Falcon Academy. Paglabas na paglabas ko ng gym ay bigla na naman akong sinalubong ng asungot na to.

"Bakit ka nandito!" bulyaw ko sakanya at mabilis na naglakad palayo sakanya pero humabol naman ito

"Hinatid ko yung girl friend ko pero nalaman kong may laro ka pala ngayon dito." masigla nitong sabi at naglalakad na ito sa tabi ko 

"Lumayo ka nga sakin." sigaw ko sakanya pero bigla naman nitong hinila ang gym bag na dala dala ko ay siya mismo ang nagdala kaya hinabol ko siya at sinubukan itong kunin

"Akin na yan." pero umiwas siya kaya sumuko na lang ako 

"Bakit ba ang bigat nito at ang laki-laki pa ng bag eh maliit ka namang babae." sabi nia

"Kailangan ko kasi ng mapaglalagyan ng katawan mo pagkatapos kitang patayin." matigas kong sabi pero tumawa lang ito ng tumawa, nakakainis talaga ang lalaking to. Sikat itong playboy dahil halos araw-araw itong may ibang kahalikan sa school. 

"Anong nakakatawa?" tanong ko at tumigil ako sa paglalakad kaya tumigil rin siya. But it was too late he trapped me in his arms. Tinulak niya ako sa dingding and his face was so close to mine. Pero straight lang akong nakatingin sa mukha niya. 

"Aren't you adorable?" nakangisi niyang sabi pero bumuga lang ako ng hangin 

"Don't even try to seduce me Vince cuz it's not gonna work." cold kong sabi and his facial expression slowly smoothened. I can smell his minty breath. 

"Who do you think you are?" tanong niya at alam kong natamaan ko ang ego niya 

"I'm nobody. That's why I'm telling you not to play your games with me because I'm just nobody. Nagiging ganito ka lang kasi hindi gumagana sakin ang mahika mo." tinulak ko siya palayo sakin 

"But what if I wanna play my games with you?" he's grinning kaya umiling lang ako at kinuha yung bag ko sa balikat niya 

"Then, find me a good reason to play it, if... you can." sabi ko at naglakad na paalis 

I was fine. I was okay.... until he came along.