Intruder

One

Nagising ako dahil sinag ng araw na naggagaling sa bintana. I touch my head, ng makaramdam ako ng konting pagkirot sa bahagi ng aking ulo. Sa parte ring iyon ay may bandage akong nakakapa, na lalong sumakit ng nahawakan ko ito. I can't remember anything.

Except from the fact that I was driving in the midst of nowhere. Then suddenly, huminto ang engine ng aking sasakyan. Wala na pala itong gas. Kaya napilitan akong bumaba at lumabas ng sasakyan para makahanap ng pansamantalang matutuluyan.

Dahil padilim na rin ang kalangitan at kung hindi ako aalis ngayon, sa sasakyan ako mapipilitan magpahinga. Ofcourse ayokong magyari iyon. Hindi naman ako magaling sa lugar. I have no sense of directions. At hindi ko rin alam kung nasaan ako.

Kahit ang GPS ng cellphone ko na hirapan ma-trace , dahil narin siguro sa kakulangan ng signal at pa-lowbatt na battery nito.

But what the heck. The place surrounds me have a scary one.

Napapalipigiran ito ng malalaking puno at mahahabang damo. At sa bahaging kaliwa ko ay may mapupurok na bangin. Parang sa mga horror movies na palabas ako napadpad.Pero tinatakot ko lang ang aking sarili in reality siguro nasa probinsya ako.

Habang naglalakad ako. Bumuhos ang malakas na ulan. I have no choice, but to run faster. Wala na akong paki kung ano ang mga nilalakaran ko. Ang mahalaga ay makasilong na ko bago pa ko mawalan ng malay, Dahil sa lamig at pagkabasa ko sa ulan.

Mas mahirap pag nag-break down bigla ang katawan ko.

Di ko alam kung nasaan ako. Mahirap na. No one will help me.

I dreamily cried with the thought that even superman wouldn't save a pity girl like me.

Patawid na sana ako sa kabilang dako ng biglang nasilaw ang aking mga mata.

At huli na para malaman kong may paparating na sasakyan--

Then everything went black.

Things will never be happened. kung hindi ako umalis sa amin.
But the question is, where i am? And whom the one who helped me?

Oh god.

Did someone kidnap me for ransom? Or maybe gonna do something harm on me?

I wish there are a big no, for my thoughts.

Oh, please.

I glanced at the room, where i am right now. I can see how beautiful it is. The walls and ceiling are fainted in white. While the cabinets and tables were in natural vanish. Plus the antiques that are thousands of price now in the market if you will sell it.

That make it looks so elegant. The owner has a good taste tho.

Napakakalmado ng aura ng silid. Idagdag mo pa na malapit ito sa dagat. This place is so refreshing. Compare it, to the cities na puro usok ang malalanghap mo. Dala narin siguro ng polusyon sa Maynila. Nakakapanibago.

Bumangon ako't naglakad patungo sa nakasarang pintuan.
Pipihitin ko na sana ang seradura ng pinto, ng makaring ako ng mga hakbang na para bang may papunta sa kung nasaan ako.

"Damn it tris!" Narinig kong singhal ng isang boses ng lalaki.

Mukang galit ito sa kung sino man ang kausap nya.

"You should take care of her kyle! She's your responsibility right now. As you see, she still unconscious."

Tugon ng isang boses muli, ng isang lalaking hindi ko rin kilala.