DEĞİŞİM

BÖLÜM 2

Yine annemin "hadi kalk mira geç kalıcaksın" sözüyle uyandım. Yeni okulun ilk günündeydim. Neler olacağını bilmeyen ben yeni bir güne hazırlanmaya başlamıştım. Telefonuma baktığımda Ada'nın aradığını görmüştüm. "İlk günden be kızım diye" söylenirken tekrar arıyordu. Hemen açtım. Beklemesin kızcağız.
- Günaydın miraaa
- Günaydın adaa
- Yeni güne hazır mısın bakalım ?
- Sanmıyorum
- Hadi gel fırının orda bekliyorum seni
- Tamamdır
Bu kadarcık konuştuktan sonra kapatıp hazırlanmaya başladım. Bu kadarcık dedim çünkü biz genelde çok konuşurduk. Makyajımı da yaptıktan sonra evden çıktım. Geldiğimde hemen üstüme atladı öküz. Ee kimin kankası. Hemen bir tek sigaramızı içtik ve servis geldi biner binmez Gamze'yi gördüm. Gamzeyle biraz konuştuktan sonra zamanın çok hızlı geçtiğini farkettim. Okula gelmiştik. Küçüktü ama güzel okuldu. Bordo (en sevdiğim renk olan )renkteydi. Ama tabi önemli olan dış görünüş değildi. Okula girdiğimizde sınıfımı bildiğimi Ada'ya anlatmak istedim ama başarısız sonuçlandı. Beni sınıfıma götürdü ve sırama kadar yanıma geldi. Çantamı bırakınca onun sınıfına gittik. Hira ilk önce beni farketmemişti.
- Selam Hira.
- Selaaam. Senin gelceğini biliyordum ama bugün geliceğinden haberim yoktu. Hoşgeldinnn.
- Hoşbulduk dedim ve geri sınıfa gittim. Gamze'nin arkadaşı olan Berfin'le tanıştım önce sonra diğerleriyle derken hoca geldi. Yerim en arka sıraydı ve bu iyi birşeydi. Tenefüste dışarı çıktık. Beni herkesle tanıştırdılar nerdeyse. O anda birine takıldı gözüm. Çok sempatik biriydi. Adının Kerem olduğunu öğrendim. Ada'nın yakın arkadaşıymış. Mutlu olmuştum olacaklardan habersiz. Bu arada eski okulumdan ayrılmak zor olmuştu.

Eski Okulda Son Gün
Beren "Mira herşeyi arkanda bıraktığının farkında mısın?" derken ben ağlamamak için zor tutuyordum kendimi. Berenle yanlızdık son tenefüs.
- Beren ben herşeyin farkındayım ama işimi zorlaştırma nolur zaten çok zor. - Zorsa yapma kızım.
- Üzgünüm başka şansım yok.
Zilin çaldığını duyunca kalkıp gitmek zorunda kaldım. Özür dilerim Beren.
Ders son dersimdi bu okuldaki ve ben her ne kadar gitmek istemesem de bunu yapmak zorundaydım.
..............
Biraz sonra servise binerken ağlayacağımı biliyordum. O yüzden sınıftan çıkarken adımlarım geri geri gitmeye başladı. Servisin yanına geldiğimde Beren ve Asya beni bekliyordu. Görüş alanım bulanıklaşana kadar gözlerimin dolduğunu anlamamıştım. Hemen yanlarına gittim. Bana sadece bakıyorlardı. Ben konuşmaya başlamak için atıldım.
- Beren bak ben çok...
- Hiç bişeyi açıklamana gerek yok mira.
- Ama lafımı ...
- Mira sana tek söyleyeceğim kendine iyi bak olucak. Kendine iyi bak ve bişey olursa hemen bizi ara nerde olursak olalım geliriz. Şunu da unutma ben sana ne dediysem hepsinde haklıydım. Gitmeni istemiyorum ama kararına da saygı duyuyorum. Seni çok seviyoruz bunu sakın ama sakın unutma.
Bense ne diyeceğimi bilemedim. O an sadece onlara sarılmak istedim ve sarıldım hemde sıkı sıkı. Korkuyordum çünkü onları bir daha görememek beni korkutuyordu. Onları yarı yolda bıraktığımı düşünselerde benim için son seçenek buydu. Sarılırken ağlamaya başladım ve tek ağzımdan çıkan söz "Özür dilerim ama tek seçeneğim vardı o da gitmek beni sakın unutmayın sizi seviyorum."
Beren "Özür dileme mira çünkü özür dilenicek bişey yapmadın ama bizi yarı yolda bırakman üzdü bizi bunu da bil yani." dediğinde Asya'dan ayrılıp Beren'e sarıldım.
Onlara son bir kez el salladım ve servise yerime oturdum. Cam kenarında oturmam benim için iyiydi. Çünkü şuan canım çıkana kadar ağlamak istiyordum ve gözümde zor tuttuğum yaşlara izin verdim. O an keşke bu kararı almadan önce biraz düşünseydim diye geçti içimden. Ama artık geri dönüş yok.

Şimdiki zaman
Tenefüs bitince hemen sınıfa çıktım ve yerime oturup hocanın gelmesini bekledim. O arada sınıfta biri gözüme çok tanıdık gelmişti. Hoca gelmeden yanına gidip oturdum.
- Merhaba ben Mira.
- Merhaba bende Bora. Tanıştığıma memnun oldum.
- Ya şey benim gözüme tanıdık geldinde anasınıfından bir arkadaşıma benzettim. Hangi okuldaydın anasınıfında?
- Evet Mira aynı okuldaydık ben 12 sene önce tanıdığın ve anasınıfı arkadaşın olan Bora. Şey ben sana soracaktım ama sen sürekli Adayla dolaştığın için zaman olmadı.
- Ay şuan çok mutlu oldum. Ne zamandır görmüyorum seni ya. Uzun zaman oldu.
- Aynen uzun zaman oldu ya. O zamandan beri hiç görmedim seni.
Tam cevap vericekken hoca geldi.
- Neyse ben tenefüste gelirim yanına. - Tamamdır.
Şuan gerçekten çok mutluydum.. Eski bir arkadaşımla aynı okulda olmak çok güzel bir şey.
Ders çok sıkıcı ilerliyordu. Tuvalete gitme bahanesiyle sınıftan çıktım ve gördüğüm manzara karşısında çok üzüldüğümü fark ettim
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Bakalım neler olucak yeni bölümde.

Bu bölüm belki biraz kısa oldu arkadaşlar ama geliştiricem.