"Ayoko na break na tayo."
I almost choked when I heard those words coming from her.
"Break? Wala pa namang recess ah?" I stuttered while trying to divert the topic.
"Miko." So this is it huh? When she calls me by my first name that only means I need to get serious.
"Miko itigil na natin to." Now the cat is out of the bag, there is no sense in pretending I don't know where this conversation is going. Tumingin ako sa kisame, pinigilan ang mga luha ko. Pero andito na kami diba? Wala nang atrasan to.
I composed myself and bursted out. " Ayaw mo na?! Sige itigil na natin to! Malamang matagal mo na tong gustong sabihin diba?! T-tutal ano, a-ayaw ko naman din sayo! So iiwan mo na ako ngayon?! Ganyan naman talaga kayong mga babae laging nang-iiwan sa ere!"
Nabuhos ko na lahat pero hindi ko inakalang
"But what's wrong Julia? Okay naman diba? Is this about what happened earlier? Okay hindi ko na kakainin ang last piece of pizza! Or kahapon ba to? Ohsge ako na magtatali ng buhok mo kahit hindi ako marunong. Name it! French braid, Dutch braid, Arabian braid! Whatever you call it! Or tell me sinusumpung ka lang ngayon? Ha-ha-ha menstruation? Okay gusto mo simulan ko na ngayon? Papayag na akong bilhan ka ng napkin kahit pagtawanan ako ng mga barkada ko. Wait don't tell me this is about last mon-"
She cupped my face. Her hands are so warm. I wish we could stay like this forever and forget about this fuss.
"Miko. It's not you, it's me."
Nandilat ang mga mata ko at napa-angat ang ulo ko ng wala sa oras.
"It's me?!" I quoted. Tinapik ko ang kamay niya na kanyang kinabigla.
"Bullshit! Gasgas na yang linyang yan Julia!"
"Gusto mo ng totoo?!" I backfired. There was a pang in my heart. Gusto ko ba talaga marinig ang totoo?
"I fell out of love, Miko! I fucking fell out of love."
Chapter 1
Miko's Perspective
Alam mo yung nakakatakot na masaya? Yun yung baka bukas hindi na.
3 years ago someone broke my heart. She used to be my sunshine but now she had become my sweetest downfall.
"Babe, tulala ka na naman. Iniisip mo na naman ba siya?"
"Baby hindi ka pa ba naka move on? It was already 3 years ago."
I laughed sarcastically.
"Gago! Tigilin niyo nga ako."
"Beh naman paano na ako? Tayo?"
"Tumigil ka nga Dominador." I emphasized his name.
"Bayot jud ning tawhana ni." Evan said annoyingly and we both laughed in unison.
"Tangina. Wag niyo akong tawaging-"
"Ano bakla?!" Tanong ni Evan na parang naghahamon ng suntukan.
"Dominador! Wag niyo kogn tawaging Dominador! At anong bakla ha?! Gusto mo patunayan kong keks tong nasa harapan niyo?!"
"Sige nga." Walang ganang sagot ni Evan. "Keks" daw bakla talaga to.
"Halikan ko kayo isa-isa ngayon!"
"Kilabutan ka nga sa pinagsasabi mo."
Napatigil kami nang marinig namin ang bell. Tuwing MWF 2:30 P.M. ang aming labasan kaya alam na this ang susunod na gagawin, dota.
Evan's Perspective
Pa labas na kami ng university at papuntang internet cafe para magdota.
"Hi Ador." Pabebeng bati ng isang babaeng puno ng krayola ang mukha.
"Dominador." I grunted.
"Ador!" Wow iba talaga ang dating ng Dominador na to, pati tomboy nagpapacute na sa kanya.
"Dominador." I coughed.
"Ano ba?! May Tuberculosis ka?!" Now he is cheesed off.
"Bakit ba ayaw mong tinatawag kang Dominador?! Ha? Dominador! Dominador!"
"For crying out loud cut-" I shushed him.
"Teka saan na ba si Santiago?"
I looked around and I saw him entered Gate 3. I looked at Dominador and he shrugged.
After that sea of people we finally catch up with him. We saw him shook his head and sighed.
"Nakita mo na?" Tanong ni Dom.
"Ano bang hinanahap mo?" Parang nabigla pa siyang nandito kami.
"Ano bang pinagtatanong niyo?"
"Ano ba kasing nawala? Wallet? Cellphone?"
He raised his eyebrows.
"Ano ba? Kung maka tulak ka ng mga tao kanina parang may nawalang importanteng bagay na kailangan mong ma hanap agad. Ano ba yun? Okay ka lang ha? Hello?" Iritang tanong ni Dominador.
Confusion was painted on his face.
Miko's Perspective
Typical kind of day. Niyaya nila ako magdota.
Pa labas na kami ng Gate 3 nang mahagip ng mga mata ko ang isang pamilyar na babae.
Ito na naman. There was a pang in my heart.
It's been what? 3 years, 2 months and 28 days since I last saw her.
Or is it really her?
Papasok siya ng Gate 3.
Rush hour ngayon kaya ang daming tao and in just a blink of an eye, I lose sight of her in the crowd.
Nalingat lang ako nawala na siya.
"Aray."
"Sorry."
"Ano ba tumingin ka nga sa dinadaan mo."
"Pasensya na po."
"Sorry. Excuse me, Excuse me."
I searched for her in the crowd. Just like how I tried to get her attention back days, letting her know that I'm just behind her. But like before I still could not reach her.
"Ano tuloy pa ang dota?" Panira talaga tong dalawa.
"Pass muna ako, sige." At dali dali na akong umalis.
"Hoy ano ba!" Sigaw ni Dominador.
![](https://img.wattpad.com/cover/55811939-288-k940976.jpg)