1.Bölüm

1.1K 28 1
                                    

Kaldırımdan yürürken ileride bir kutu gördüm ve o kutudan aglama sesleri geliyordu kutunun yanına yaklaştım egilip açtıgımda gözlerim parıldadı bir bebek vardı çok tatlıydı kutudan çıkartıp kucagıma aldım sagı soluma baktım kim küçücük kızı bırakabilir ki bebegi geri kutuya koyup yoluma devam ettim ama aglama sesi geldi gene oldugum yerde durdum içim acımıştı umursamadan geri dönüp bebegi kucagıma alır almaz sustu bende yoluma devam ettim
5 Dakika sonra
Melek cafeye varmıştım içeri geçip soyunma kabinine gittim bebegi yavaşca yatırıp üzerimi giydim buranın kıyafetinden nefret ediyorum siyah mini elbise beyaz saç bandı beyaz önlük giymek zorunluyuz 2 saat topuklu ayakkabıdan ayaklarım uyuşuyo üzerimi giyinip yavaşca Kucagıma aldım:
- ben gelicem tamamı ufaklık sen aglama sakın dedigimde gözleri parıldadı tıpkı bana benziyordu sarı saçları uçları bukle bukle mavi gözlü yavaşca yatırıp soyunma kabininden çıktım mutfaga gittigimde patron kızmaya başladı:
- yeter artık selin hergün geç kalıyorsun birdaha kalırsan maaşından keserim demisti ben sadece kafamı egip kafamı sallıyordum patron bagırınca irkildim
- nee duruyosun selin git sene hadi illa ben söylicem gitmeniz için bu patronda çok gıcık neyse gene kızmadan gidiyim bir tepsi alıp siparişleri almaya gittim
- hoşgeldiniz efendim siparişinizi alabilirmiyim
- tabiki bir tane sade kahve
- peki efendim hemen geliyor deyip ayrıldım siparişi ustaya söyliyip beklemeye başladım usta hazır deyince yavaşca alıp götüyordum ki sert bir cisme çarpınca kahve üzerine döküldü acıyla inledi
- ç-çook özür dilerim istemeden oldu efendim
- off yandım halime bak nasıl garsonsun sen bu lafı deyince gözlerim doldu gözümden yaş düşmesin diye kafamı egdim patron gür sesle gelince kesin kovuldum
- selin naptın gene çok özür dileriz garsonun adına özür dilerim size yedek kıyafet falan verelim hemen hatice yedek kıyafet getir kızım sende kaybol burdan selin deyince hatice koşarak gömlek getirdi ben aglamamak için koşarak mutfaga gittim bir duvara yaslanıp aglamaya başladım sultan teyze gelince direk ona sarıldım
- kurban oldugum aglama kızım sende önüne baksaydın ya
- b-been nerden bilebilirdim ki görmedim sultan zar zor konuşmuştum Patron kızgın bir şekilde geldi
- beyfendi seni çagrıyo git özür dile eger affetmezse maaşından keserim selin
Kafamı sallayıp lavboya gittim elimi yüzümü yıkayıp duruladım lavbodan çıkıp beyfendinin yanına gittim hiç yüzüne bile bakmamıştım varınca kafamı kaldırıp şok olmuştum bu kadarmı yakışıklı olur kendine gel selin çocugun üzerine kahve döktün canı yandı sen ne diyorsun ya düşüncelerim yakışıklı çocuk seslendi
- şimdilik affetdim bu güzel bayan için birdaha olmasın
Patron direk lafa atladı bir dakka patron mu!! Hemen yanıma baktım patron yanımdaymış fark etmedim bile
- çok özür dileriz ve teşekkür ederiz melek kafe adına kurallara göre selin kızımıza bir ceza verilicektir Nee!! Cezamı benim niye yok yakışıklı çocuga baktıgmda yumrugunu sıkmış ve bana bakıyordu kızardıgım kesin yüzümü görmesin diye başımı eydim onun yumuşak sesiyle ufak güldüm
- hayır herbir garson yapabilir asıl siz degil ben özür dilerim ben fark etmedim boşuna garsonlara ceza vermeyin
Deyince patron mosmor oldu gülmemek için dudaklarımı ısırdım tabi yakışıklı çocuk dudaklarımı ısırdıgımı fark edince dudaklarımı izledi tabi ben gine domates surat oldum patron sesiyle ona döndüm
- peki efendim rahatsızlık için özür dileriz deyip bende patronla ayrıldım mutfaga geçince patron direk söyledi
- gene ucuz yırttın birdaha olmasın şimdi çıkabilirsin adi şerefsiz bir patronum vardı malesef ki elimde olsa ayrılırdım melek cafeden ama durumum iyi degil( kendimi ufak bir tanıtım yapıcam saçlarım sarı uçları bukle mavi gözlerim 18 yaşındayım ailem yok yetimhanede büyüdüm liseyi bıraktım )hemen soyunma kabinine gidince küçük melek uyumuştu bura sıcak oldugu için mayışmış ses yapmadan kıyafetlerimi giyip garson kıyafetimi düzgünce dolaba yerleştirip kapattım yavaşca çantamı alıp melegimi kucagıma aldım kimse görmeden çıkmaya başardım adımlarımı hızlandırıp eve varmıştım zor bir çabayla çantamdan anahtarı alıp evin içine girdim kapıyı kapatıp yatak odama girip yavaşca yatırdım daha bebekti emzirmek gerekirdi muhtemelen ben emziricektim bu kadar vicdansız aileler varya benim ailem de böyle yaptı bu kıza yapamazdım gerekirse annesi olurdum ama bu zavallı bebegi bırakmazdım.

BebeğimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin