Hani birinin ya gözlerine ya saçlarına ya kokusuna ya dokunuşuna ya da sesine ses tonuna aşık olur ya insan bende sesine aşık oldum. Bundan 2 yıl öncesiydi. Bi şarkısı denk geldi bi anda başladı şarkı sesi o ses tonunun çıktığı ses telleri etkiledi beni. Kafamı kaldırı baktım şarkıyı söyleyen kim diye. Alper Çakır... Arabesk rap söylüyordu. Arabesk rap söyleyen birini sevebileceğimi hiç duşünmemiştim. Şarkının adı "Yıldızlar seni soruyor"... O gün bütün şarkılarını dinlemiştim. Hepsini tek tek bıkmadan dinledim. Hepsinde bi acı hepsinde bi aşk ve hepsinde küçük bi çocuğun kaybolan umutlarını gördum. Yıl 2013. O gün tanıdım onu. Sonra facebook hesabına baktım. Sevgilisi vardı. Düşündüm. Sevgilisi yanındayken neden bu şarkıları yazıyor. Kime yazıyor diye. Evet o kıza sevgilisine yazıyormuş. Önce zaman geçsin diye yazmaya başlamış. Kızın adı Melek... Ama melek değil melek gibi biri değil. Öyle olsa üzmezdi Alper'i Üzemezdi... Melek son zamanlarda Alper'in konuşma dediği insanlarla takılma dediği ortamlarda takılıyormuş. Bu yüzden de Alper'den uzaklaşmış. Artık hiç bişey eskisi gibi değilmiş. Alper'de artık Melek'e yazmaya başlamış bütun şarkılarını. Mayıs 2013. Eskişehire gittim. Alper eskişehirde yaşıyor. Aslen Ağrılı. Onu görmek istedim. Ama bir yandan da istemedim. Çünkü sevgilisi vardı. Belki o istemiycekti. O zamanlar judoya gidiyordum. Judo müsabakası için gittim oraya. Onu göremesemde aynı memlekette olmak bile güzel. Sonra Konya'ya kendi memleketime döndüm. O günden sonra bütün şarkılarını dinlemeye başladım. Hep onu görme hayaliyle yaşadım. İmkansız bi Aşk zaten bu. O kim ben kim . Hep bunları düşündüm. Sesi o kadar güzel geliyordu ki asla vazgeçemezdim. Herkese onu anlatmaya başladım. Herkese şarkılarını dinlettim. Konser videolarından En ufak bi demolarına kadar. Herkes aşık olacak başka birini bulamadın mı dedi. Bulamadım. Bulamam ki. Sesine aşık olmuşum başkasına bakamam ki. Her gün saatlerce şarkılarını dinlemeye başladım. Sözlerini boşver ulan insan hareketlerine kadar ezberlermi? Ben ezberlerdim işte . Telefonumun ekranında fotoğrafı durur ve her gece öperdim. 2 yıl boyuncada kimseyle çıkmadım. Hep aklımda Alper vardı. Ne bileyim hiç konuşmuşluğum yoktu ama onu severdim. Aslında ben sesini sevedim. Sanki o varmış gibi davranırdım.
Sanki her yerde o varmış gibi yanımdaymış gibi. Çocukluk aşkımdı o benim. Bir senem bu şekilde geçti. Şarkılarını dinleyerek kliplerini izleyerek...
Sene 2014...
Önüme gelene anlatmaya başladım. Sürekli birileri hayatımda bir yer edinmek istiyordu. Ama ben hayatımda sadece Çakır'a yanı Alper'e yer vermiştim. Bu arada ben ona Çakır derdim. Çakırım derdim...
Onun benim olmayacağını ve asla beni sevmeyeceğini biliyordum. Abim öldükten sonra hiç bir erkeği hayatıma sokmamıştım. Güvenmiyodum. Hayat bu gelip geçici. Bir gün herkes çekip gidiyor. Ya bu hayattan ya da senin hayatından. Uzun süre hiç bir erkeğe güvenmedim. Ha bu erkeğe güvenmeme mevzusunda babamında büyük payı var. 8 yaşında babam cezaevine girdi. Gözlerimin önünde kelepçelerle götürdüler.5 yıl boyunca da yanımda yoktu. En küçük kardeşim Kılınç Emre babam cezaevine girdikten 5 ay sonra doğdu. Sürekli aile içinde şiddet vardı. Bu yüzden de hiç bir erkekle muhabbete girmiyordum. Annemi aldattı hemde defalarca. Benim hayatıma giren erkeğinde aynısını bana yapmasından korkuyordum. Sonra karşıma Çakır çıktı. O başkaydı. Bambaşkaydı. Anlatırken bile gülümsüyorum. İnkar edemem kendisi çok iyi bir insan. Babam yanımdı ama yokmuş gibiydi. Yoktu. Hiç bir zaman kızım diyip sarılmadı. Çakır yokluğunu hissettirmez bana . belki oda sever beni. Hayat bu onunda kalbi var ve kırmıştı birileri. Umudunu çalmıştı o kız. Bu yüzden o Melek denen kızdan nefret ediyorum. Nasıl olurda seni deli gibi seven bir adamı üzebilir bi insan. O şarkıları yazdırdığı için Çakır'ı ağlattığı için o kızdan hayatım boyuncada nefret edicem. Aslında Alper dışardan çok sert biri gibi görünür. Kızlarla pek muhabbeti yoktur. Ben erkeklere güvenmiyordum ya işte o da kızlara güvenmiyordu. Çünkü o kız üzmüştü onu. Onun yüzünden hiç bi kiza güvenmiyordu. O gerizekalı yüzünden Çakır'ın beni sevmeyeceğini düşünürdüm. İşte bu yüzden kızlara karşı ters yapar. Sert biri gibi gösterir kendini. Ama içinde sevilmeyi bekleyen küçük bi çocuk var.
Uyurken çok masumdur. İşte o zaman görürsünüz içindeki çocuğu. Yok lan siz görmeyin ben gördüm zaten size gerek yok. Neyse işte böyle aktı gitti zaman. Sonra Melek ile Çakır'ın ayrıldığını öğrendim. Çok sevindim ama tabi bi yandan da üzüldüm. Çünkü çocukluk aşkını kaybetmişti . Sonra daha da giderli şarkılar yazmaya başladı. Dokunaklı ağlatan şarkılar. Bitmemiş bi aşkın öyküsünü anlatıyordu. Ben aşkı onun şarkılarıyla öğrendim...
Onun sesinde hissettim huzuru.
Anladım Aşk bi insanı görüp beğenince oluşan bişey değil ben iki yıl boyunca sadece sesiyle sevdim. Bu bile benim için mutluluktu. Fotoğraflarından gördüğüm kadar bilirdim suratını. Çenesindeki gamzesini.
Dedim ki Allah'ım çenesindeki gamzesinden öpmeyi nasip eyle.
Öpmek nasip olmadı ama görmek nasip oldu.
