GÖKYÜZÜNÜN SIRLARI

BÖLÜM 2

ELİMİZDEN GELENİ YAPTIK, UMARIM BEĞENİRSİNİZ. (YAZIM YANLIŞLARI İÇİN ÖZÜR DİLERİZ.)

ALAZ ÖZEREN

"ANNEEEEEE.

Bırakın annemi. Baba bir şeyler yap götürmesinler annemi. Babaaaa."

Yağmur annesinin tabutuna sarılmış götürmelerine izin vermiyordu. Onu zorla kendime doğru çektim. Çırpınıyordu kollarımın arasında bana yalvarıyordu

"Alaz lütfen bırak. Lütfen" diye. Kıyamıyordum ona ama bırakamazdım

Artık götürmeleri gerekiyordu, Çisem Teyzeyi.

Bir anda Yağmur kollarımın arasında yığılıp kaldı. Onu hemen kucaklayıp arabaya görürdüm. Arkamızdan da yağmurun babası Harun Amca geliyordu. 

"Ne yapacağız Harun Amca." diye sordum. Bana arabanın anahtarını uzatıp

"Al hastaneye götür. Ben şimdi gelemem, işler bittikten sonra gelirim anca." dedi.

"Tamam." deyip hemen anahtarı aldım. Tam arabaya binecekken "Alaz  oğlum Yağmur sana emanet. Haber vermeyi unutma." dedi. Kafamı sallayıp, gülümsedim. O da bana gülümsedi. 

Arabaya binip doğruca hastaneye yol aldım. Yolda giderken Harun Amcanın nasıl üzüldüğünü düşündüm. ' Peki benim babam, niye annemin arkasından hiç ağlamadı.' Annem öleli daha çok olmamışken, başkasıyla evlenmişti.

Arabanın dikiz aynasından Yağmur'a baktım. Çok kötü olmuştu. Annesine çok bağlıydı onu çok seviyordu aynı benim annemi sevdiğim gibi seviyordu, biliyordum....

Hastaneye geldiğimizi fark ettiğimde vakit kaybetmeden arabadan indim. Yağmur'u kucaklayıp hastaneye girdim ve hemen sedye istedim.

Yağmur'u odaya aldılar, yanıma doktor gelip ne olduğunu sordu her şeyi anlattıktan sonra içeri girdi. Yağmuru aldıkları odanın kapısının yanına oturup beklemeye başladım. On dakika sonra doktor dışarı çıktı. Bende hemen ayağa kalktım.

"Ağlamaktan yorgun düştüğü için bayılmış şuanda sakinleştirici yaptık.Uyanmasını bekliyoruz." dedi. Başımı sallayıp "İçeri girebilir miyim?." diye sordum. "Çok yormamak şartı ile hastamızı görebilirsiniz." dedi.Kafamı olumlu anlamda sallayıp, teşekkür ettim, içeri girdim ve yanına oturdum. Hemşirede geçmiş olsun dedi. Çıkarken gülümsemekle yetindim. 

Yağmur'a baktım o kadar solgunlaşmış ki, beyaz teni duvar gibi olmuştu. Elini tuttum biliyorum yatıyor  ama belki onun yanında olduğumu ve hep olacağımı hisseder. 

YAĞMUR SOYKAN

Gözlerimi yavaş yavaş açtığımda bana bakan bir çift göz ile karşılaştım burası neresi diye düşünürken Alaz'ın sesini duydum.

"Merak etme hastanedeyiz." dedi. Akılıma neler olduğu geldi. ANNEM ÖLMÜŞTÜ .Annemin öldüğü durumu aklıma gelince göz yaşlarım benden izinsiz akmaya başladı. Onları durduramıyordum, ne kadar zorlasam da durmuyorlardı. Ben nasıl yaşardım annesiz. Ben her şeyimi onunla paylaşırdım. O benim idolümdü.

Alaz yanıma gelip bana sıkıca sarıldı. "Bu günlerimde sen hep benim yanımdaydın. Şimdide ben senin yanında olacağım. Bu günleri beraber atlatacağız." dedi. Duramıyordum, daha çok ağlıyordum. Sonra gözlerim kararmaya başladı ve sonrası tamamen karanlık.

GÜNEŞ ÖZLÜ

Bugün içimde bir sıkıntı vardı ama ne olduğunu anlayamıyordum. Bugün antrenmanım var ama ilk defa gitmek istemiyordum. Cem beni almaya gelecek ve beraber antrenmana gideceğiz ben de kıyafetlerimi hazırlıyordum. Zil çaldı, odamdan çıkıp kapıyı açtım. Cem gelmişti.