MESAJLAR

257 11 1
                                    

İşte yine o gün...annemle babamın ölüm yıl dönümü yine mezarlığa doğru gidiyordum onları kaybedeli yaklaşık iki yıl oluyor bu canımı çok yakıyor be...ben onlarsız iki yılı cehennem gibi geçirdim onların yanına gitmeyi düşündüm ama...ama cesaret edemedim işte ben buyum çaresiz korkağın teki. Yolun kenarında her zamanki gibi yaşlı teyze çiçek satmaya çalışıyordu
gidip koca iki demet menekşe aldım elli lira verdim ama üzerini almadan ordan uzaklaştım biraz ileride mezarlık göründüğünde
koşarak oraya vardım ve kapıyı hafif itip içeri girdim.Ve annemle babamın mezarına yaklaşım. Hah içimi dökme vaktiydi.

-Anne,baba ben geldim Sevda hala hazmedemiyorum anne ,baba
beni nasıl bıraktınız ben sizsiz ne yaparım bilmiyordum ha... hala bilmiyorum ço... çok zor be anne sizsiz olmak çok zor ben gerçek hayatı bilmiyodum ki siz gittiğinizde öğrendim herşey öyle cıvıl cıvıl değil tam tersine her şey simsiyah bu siyahlığa kendimi kaptırmakyan korkuyorum benim öyle siyah olmamı istemezdiniz biliyorum ama korkuyorum baba beni senden başka kim koruyacak tek olmak çok zor be be...ben sizi çok özledim.

Artık ağlamaktan konuşamıyordum en sonunda gitmeye karar verdim. İkisininde mezar taşını öptüm ve mezarlıktan çıkıp eve doğru yol aldım.Eve doğru adımlarken birden telefonum titredi
mesaj gelmişti ve mesajda şu yazıyordu 'ağlama güzelim her bir göz yaşın beni boğuyor şimdi merak ediceksin bu sapık kim?
Ağladığımı nerden biliyor diye ama şuan bilmesende olur
merak etme çok yakında beni tanıyacaksın 'SEVDA'M -A'

'SEVDA'MHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin