Hasretinle kaç gece uyuyacağımı hiç bilmiyorum
Hasretinle kaç dal sigara içeceğimi de hiç hesap etmedim
Ne zaman gözüm Ay'a dalsa aklıma ilk sen gelirsin
Ben Ay'ın parlamasında hep seni izliyor olacağım
Sen Ankara sokaklarında tek başına yağmurların altında volta atarken
Bende İstanbul sokaklarında hangi ilinde yağmur yağıyor ise koşar adım gidip seninle aynı duyguyu tatmayı isterim
Yine yakıyorum sigarı ve yine seni düşünüyorum
Ankara'da değilde İstanbulda olsaydın
Seninle giderdik Üsküdar sahilinde boğaz kenarında elimizde çay manzarımız gözlerimiz olurdu
İsntabul'da değilde Ankarada olsaydım
Seninle el ele tutuşup Kızılay meydanında örnek bir çift olduğumuzu gösterirdik
Sen Ankara'da değilde İstanbul'da olsaydın
Gezmediğimiz müzeler girmediğimiz çay bahçeleri olmazdı
Her yerde bir izimiz bir anımız olur du...
Ben ki İstanbul'da olmasaydım Ankarada olsaydım eğer
Çanka'ya yokuşunda Avazımız çıktığı kadar bağırırdık
Bir birimize deliler gibi aşığız diye
Sen Ankara'da olmasaydın da yanı başımda olsaydın
Omzuma başını koyupta uykulara dalsaydın
Bende senin o mis kokulu saçlarını koklardım
Hani bana ne demiştin hatırlıyormusun
"Mesafelerin bir önemi var mı ?"
Bende evet dedim mesafelerin canı cehenneme demiştim
Yine diyorum mesafelerin canı cehenneme
Bir hayalin var bende görsen yanı başımda
Dizime oturmuş saçlarını okşuyor seni seyre dalıyorum
O çoçuksu uykundan hiç uyandırmak istemiyorum
Uyurken daha bi tatlı geliyorsun bana
Seni izlerken dalı veriyorum uzaklara
Ama yine sen oluyorsun o daldığım yerlerde
Yine sen oluyorsun kalbimin baş köşesinde
