"Hey loser!" sabi ng babae at binato ako ng maliit na bato.
"..." ako at nakita ko ang dugong umagos sa aking balikat.
"May sugat..." sabi ko.
"You're weird!!!" sigaw nito sakin at akmang aalis pero nagsalita ako...
"You're a freak." sabi ko.
"W-What?" pigil ng galit niyang sabi.
"You're. A. Freak." malumnay kong sabi.
"Are you serious?!" sabi niya na halatang hirap na siya magpigil ng inis.
"Yes. And Im not lying." sabi ko.
"Youre a BISH!!!!" sigaw nito at sinabunutan ako pero ako nakatayo lang...
Lucy Jean De Castro. 10 years old. Rich. Complete Geek. An Absolute Loser. A White Ghost. A NO ONE.
I don't have any friends. But I have lots of haters.
They always hate me on how I react on things...
Always cold.
Careless.
And Empty.
I say things direct the point.
I don't like complicated things.
Thin. Pale. Empty.
Thats me...
*Boogsh*
tunog ng pagbagsak ko sa lupa...
Tinulak niya ko...
"Why aren't you fighting back huh?!" sabi nito habang inaalog yung braso ko habang nakadapa ako sa bato bato.
Playground... masakit madapa masusugatan...
"Maybe youre parents are freaks!!!! Because youre a freak!!!! Youre a freak!!!! Youre a freak!!!" sigaw nito sakin...
Dun ako nakaramdam ng kirot at unti unting tumulo ang luha ko.
Mukha naman siyang nagulat.
Kilala ko ang batang toh.
Siya si Maricar.
Matapang sa iba...
Pero naghihinahinaan sa harap ng mga Marasigan at mga kaibigan ng Marasigan.
Parents ko...
Wala sila...
Parating wala...
Nasa Europe...
America...
Korea...
O kung saan pa.
Once to Four times a year ko lang sila kung makita.
Birthday ko...
Birthday ng Kuya ko...
New year...
Christmas...
Sa lahat nang yun isa lang ang madalas nilang inuuwian...
Ang Birthday ng kuya ko...
Daniel Jaek De Castro. Mayaman. Gwapo. Astig. Matalino. Sikat. Talented. Almost perfect.
Baliktad kami...
Kung gaano ako kaempty....
Ganon siya kabuhay...
Ewan ko ba...
Sadyang unfair talaga ang mundo.
"Hey... okay you are..." tanong ng isang magandang babae sa kin.
"W-What?" tanong ko in the middle of my sobs. Hindi ko kasi siya maintindihan eh.
"Ugh. Pano ba toh... Ahh. You speaking filipino?" tanong niya.
"O-Oo." sagot ko.
"Ayyyy. Buti naman!!!! Akala ko duduguin na ako eh... Okay ka lang?" tanong niya.
"Y-Yes." sagot ko.
"Hey! Get out of my way! Kailangan ko pang turuan yan ng leksyon!" sigaw ni Maricar sa babaeng maganda.
"Hindi mo ba ko kilala?! Ako si Trixie Louise Chan! Bells ring?!" sigaw nito. Diba Ring a bell yun, eh di bale, mabait naman siya eh.
"I don't care!!!" sigaw nito at hihilain sana si Trixie pero yinakap ako nito...
For the First time...
I felt so safe...
"Maricar!!!" sigaw ng isa pang babae.
"A-Anya..." sabi ni Maricar.
Siya pala si Anya, ang ganda naman niya...
"Anong ginagawa mo dyan?!" sigaw niya.
"W-Wala." sabi nito pero lumapit lang si Anya.
At nung nakita niya ako, nakatanggal na kasi yung yakap niya sakin, bigla siyang tumakbo pa lapit.
"Ano nanaman toh Maricar?!" galit na galit na sigaw ni Anya.
"Why do you care?!" pabalang nitong sigaw.
"Why do you care?! Gusto mo bang tawagin ko si Ethan dito ha?! Alis!!! Dali!" sigaw nito at tumakbo paalis si Maricar.
"Hey okay ka na ba?" tanong ni Anya sakin.
"Yeah. Thanks." sabi ko at ngumiti.
"My name is Anya Perez." sabi nito.
"Lucy Jean De Castro." sabi ko at nakipagkamay ako sa kanya.
"Trixie Louise Chan." sabi niya at nakipag-kamay din kay Anya.
"So... Friends?" tanong ni Anya samin.
"Friends!" sabay naming sigaw ni Trixie.
And...
This is how...
I earned...
Friends...
[A/N:
Dedics?
same ng rule ko sa F&E
1vote+1comment= Dedic.
Love Love Love!!!!
Love yah Teh Raine.!!!!
Read...
Clash of the Campus Royalties (CCR)
And Meany Anya's Story.
FOLLOW:
@PrettyQueenLucy
@QueenAnyaMaldita
@QueenMoniqueee
@Lil_sissy
@Khira1112
And
@ShyMeEh13
Love Lots,
Yummeh]
