Yeni birgüne merhaba diyordum. Güneş ışınları penceremden içeri girerken ben kalkmamak için mızmızlanıyordum.En sonunda yatağımdan kalkarak banyoya doğru yol aldım. Yüzümü yıkayıp kendime çeki düzen verdikten sonra merdivenlerden aşağı indim. Mutfaktan muhteşem kokular geliyordu. Sanırım annem yine döktürüyordu. Mutfağa girip annemin boynuna sarıldıktan sonra onun o pamuk gibi yanaklarını öptüm öptüm... Annemde bana dönüp o da benim yanaklarımdan iki kesme aldı. Annem bizim tostlarımızı kızartırken bende portakalları sıkmaya başladım. Sıkma işini bitirdikten sonra tabakları masaya yerleştirdim. Daha sonra annem tostlarımızı getirdi ve harika bir kahvaltı yaptık. Ama sanırım yolunda gitmeyen bişeyler vardı. Annem bişey söyleyecek ama söyleyemez gibiydi. En sonunda anneme o beynimi kurcalayan soruyu sordum. " Anne bir sorun mu var?" sanki bu soruyu sorduktan sonra biraz daha gerilmişti fakat dilinden şu kelimeler döküldü." Y-Yok , hiçbir şey" daha fazla üstüne gitmedim ve okula gitmek için odama çıkıp hazırlandıktan sonra annemi öpüp yola çıktım. Okula girdiğimde Güneş heycanlı bir halde yanıma geldi ve " Hayat,Kayra'ya n'olduğunu biliyor musun?" Ne! Kayra'ya ne olmuştu. Herkesten önce benim öğrenmem gerekmiyor muydu? Çünkü o benim en yakın arkadaşımdı. Bu düşüncelerimi aklımdan atıp "N'olmuş" diye tekrar hayata dönerek merak ettiğim soruyu Güneşe'e sordum. "Bizim şu kendini buranın ağası sanan aptal çocuklar bizim Kayra'yı dövmüşler."
Ne, neden! Kayra böyle işlere bulaşmaz ki. Yoksa benim bilmediğim birşeyler mi var?
