My Hot Secretary

MHS - 11

Sorry for the late update :)
Happy reading...
----

Chapter 11 - Leave me alone

Mabilis ang patakbo ko ng koste habang mahinang sinasambit ang mga murang kumakawala sa bibig ko.

Halo halo ang emosyon ang dunadaloy sa utak ko. Hindi ko alam kung bakit parang ang haba ng kalye ngayon.

Hindi ko na nga yata naparada ng maayos ang koste ko at pumunta na agad sa lift ng ospital.

Sa daming reporters sa labas ay kinaylangan ko pang magpatulong sa mga body guards sa labas ng ospital.

"May motibo po ba kayo kung sino ang gumawa nito Kay may Ma'am Cristina Ong"

"Ma'am!"

"Babaksak na ba ang kompanya niyo"

Matalim ko siyang tiningnan sa sinabi niya. Agad namang nagsi-atrasan ang iba dahil sa ginawa ko. I don't need some bullshits and some fucking trash words from those stupid people who want to steak their nose on other people business.

"Ano nangyari kay Mommy?"

Bungad ko habang humahangos pa. Tiningnan ko siyang nakaupo sa waiting area ang dalawang siko niya ay nasa tuhod habang hunihilamos ang palad niya sa mukha niya. Ang necktie niya ay naka awang na sa puting polo nito at nabahiran ng kulay pula.

Dugo, bakit may dugo. Nasaan si Dad, bakit kung kelan siya kaylangan doon siya wala.

"Nasaan si Dad."

Para na akong tanga dito dahil walang bumabalik sa akin na sagot. Pinagpapatuloy niya lang ang ginagawa niya at titigil saglit at gagawin niya nanaman ang ginagawa niya.

"JUST ANSWER MY FUCKING QUESTIONS"

Tumayo siya at humarap sa akin

"Hindi ko Alam kung bakit. Ang naabutan ko lang ay sinasakay si mama sa abulasya"

Bawat bigkas niya ay may diin. Hindi na siya makatingin sa akin ng maayos at napaidlag nalang ako nang suntukin niya ang pader.

"Ang sabi nila they got ambush, habang papuntang Bulacan and... Dad is on critical condition"

Para akong nabingi sa mga narinig. Kahit ang sigaw ng kapatid ko ay napakahina na sa pandinig ko.

Hindi ko na namalatang may tumatawag na sa phone ko na hawak hawak ko Simula palang.

["Audrih nagpatawag ng meeting ang mga share holder."]

Kumunot ang noo ko sa narinig. Why of sudden bakit kung kelan hindi ako pwede doon sila magpapatawag ng meeting.

And then it hits you, they called a meeting to talk about the company while the real owner of the company is in that hospital. What do you expect, mas importante pala ngayon ang pera.

"I'm going"

Saad ko sa kaharap ko at sa kabilang linya ng tilepono.

Kahit alam Kong Mas kaylangan ako dito ay alam Kong bubungaan lang ako ni mom kapag nandito siya ngayon.

"For the first time you attended this meeting."

Padabog Kong linapag ang laptop ko sa lamesa na nagpaidlag sa mga malapit sa upuan ko.

"So what? Bakit nagpatawag agad kayo ng meeting excited ba kayo at inakalang patay na ang may Ari?"

"That's not the meaning of this meeting Miss Felix"

Pabalyang sagot sa akin ni Mr. Fortinezone of the third class of shareholders. Ang kapal.

"Then what!? Kung makapagtawag parang mawawalan ng mundo. For god sake nasa hospital ang dalawang magulang ko!"

I burst out. Para akong bulkang sumabog dahil punong puno na ako. First the gun shot second this incident third the reporters and lastly this.

"Audrih calm down..."

Napatingin ako sa kanan ko. There he is standing in my side while holding my elbow and trying calm me down.

"Audrih, let them speak first, okay."

Pabalya Kong kinuha ang siko ko sakanya at umupo.

"Speak.all.of.you."

Umupo ako at hinarap sila isa isa.

"We know that someone is taking advantage in this company"

"And we cant keep that happen while Mr. and Ms. Ong is on critical condition.

As a one of the shareholder of this company, we have rights to step on in this company. Am I right Ms. Audrih?"

Pinagsalikop ko ang mga daliri ko sa mga narinig.

"Well your right Mr. Gergio but as an acting CEO of the two company I also have a right on what to do in this company.

As you know I've been working about that traitor, It is not easy to do and assume for who ever HE is."

Sa sinabi ko ay napuno ng bulungan ang opisina.

"Can you elaborate your speech Ms. Audrih?"

Napailing ako sa kanyang sinabi.

"We cant conclude something this time and for your information this issue is confidencial. I will settle this meeting and make this a day for us."

Tumayo na ako at dumiristo palabas. Hindi na ako kumingin kung sino man ang sumusunod sa akin.

Naninikip na ang aking dibdib sa nangyayari. Hindi ko alam na makakarating ako sa rooftop ng building. Lumanghap ako ng langit nagbabakasakaling matangal ang bigat sa aking dibdib.

"Steph..."

Ang kanyang baritobg boses ang sumakop sa pandinig ko.

"Stephani look at me"

Narinig kong lumapit siya sa akin at hinawakan ang siko ko.

"Leave me alone"

Hinila niya ako paharap sa kanya. Ang mapupungay niyang mata ang bumungad sa akin.

"I cant do that this time"

Sa sinabi niya ay parang automatikong  bumuhos ang nga nararamdaman ko.

Walang tigil kong umagos ang mga maiinit na luha sa pisngi ko na agad niyang pinapaalis ng kanyang ang kamay.

"Bakit?"

Tiningala ko siya pero sobrang labo narin dahil siguro sa mga letseng luha ko.

"Shhhh.. stop crying"

Hindi niya ako kinocomfort kondi inuutusan niya ako. I chuckle to his action.

Hinila ko ang colar niya palapit sa mukha ko.

"I hate you"

In just one snap his lips meet mine. Nanlalaki ang mata ko sa ginawa niya. Akala ko hangang doon lang pero nagulat ako ng mas hapitan niya ako palapit sa kanya.

He slowly move like he is a pro on this hangang sa maubusan na kami ng hangin. Tiningnan niya ako sa mata with his tired eyes.

"I hate you more"