Merhaba, bunu okuyan herkese. Bu bir DYLENA hikayesidir. Eğer küfür vb. gibi şeyler yapacaksan bu uyarımı dikkate almanı öneririm. Hikâyenin konusunu ,ilerledikçe anlayacaksınız. Tanıtım ,hikayenin repliklerinden birisi ve buda ilerlediğimiz zamanlarda gelecek. O yüzden tanıtımı okuyup,buraya anlamadım gibi şeylerde yapmanızı istemiyorum. Neyse ,
Bölüm şarkısı/Miley Cyrus-Wrecking Ball
*************
"Hey Dylan, bekle!"
Adını bilmediğim kız arkamdan seslenirken, onu takmayıp sigaramdan bir nefes daha çektim."Dylan!" Kolumdan tutan kıza ters bir bakış atıp,elini yavaşça ittirdim.
"Tanışıyor muyuz?" Sorumla beraber kızın gözleri büyürken, bakışlarımın ifadesizliğini koruyordum.
"Dün beraberdik Dylan!"
"Tanrım ,odamda ki kız kıyafetleri senin miydi? Bende içkiyi fazla kaçırıp kız kıyafetleri giydiğimi düşünüyordum." Kız duyduklarına inanamıyormuş gibi bana bakmaya devam etti.
Gideceğim sırada hıçkırık sesiyle yerimde durdum. Tanrım bundan nefret ediyorum. ."Beni sevdiğini söylemiştin, beni izlediğini ve göz alıcı olduğumu söylemiştin Dyl!" Dediklerinden aklımda yankılanan sadece bana DYL diye seslenmesi olmuştu. Tüm sinirimle ona bağırmaya başladım.
"BİR DAHA AĞZINDAN DYL KELİMESİ GEÇERSE SENİ ÖLDÜRÜRÜM KÜÇÜK FAHİŞE" Titreyen kızı ve bize bakanları umursamadan hızlı adımlarla iş yerinin önünden ayrıldım.
Bu insanlar beni delirtiyor du. Birisi gelip 'seni seviyorum' der öteki gün başkasının altına girer.
Diğeri gelir 'benim olmazsan seni öldürürüm' diye tehdit ederdi.
Kafamı iki yana sallayıp,arabama bindim. Gereksizlerdi, zaten onları umursadığım yoktu. Para için çalışıyordum Hollanda'nın en büyük ticaret şirketinde..Geceleri evde olmazdım.
Bazen içer ne yaptığımı bilmeden öylece uyanırdım.
Bazen eroin alır kafamı kısa bir süreliğine dağıtırdım .
Ya da tam bir piç gibi kızları altıma alırdım. Geceleri evde olduğum zamanlar azdı gerçekten...İç çekip ,sabahtan beri içimde olan rahatsızlığı yok etmeye çalıştım.
Eve gitmeyi planlıyordum, fakat bu içimde ki rahatsızlık geçecek gibi değildi.
Sürekli kapalı olan telefonumu açıp,saçma mesajları es geçtim ve Stefan'ı arayıp hopörlöre aldım.4. Kez çalışında açtı ve her zaman ki neşeli sesi arabayı doldurdu.
"Dostum geliyorsun değil mi? Ah evet tahmin etmiştim,merak etme sanada yer ayırdım! "Diyerek telefonu yüzüme kapattı.Gözlerimi devirip, telefonu yan koltuğa fırlattım. Telefonla pek işim olmazdı ve tüm gün açmadığım bile olurdu.
Radyoyu açıp, Miley ' in sesinin arabayı tamamen doldurmasına izin verdim. Bizim sokağa sürerken, içimde ki şeyden dolayı nefes almakta zorlanır hale gelmiştim fakat umrumda değildi.Bizimkileri görünce arabayı rastgele bir yere park edip ineceğim sırada ,telefon takıldı gözümde. Bu his telefonu alıp cebime koymamıda sağlamıştı.
Garip hissediyordum, 22 yıllık hayatımda hissetmediğim birşeydi bu. Çok farklı bir şey...4 SAAT SONRA : (yazarın ağzından)
Kahkahalar atan John'u susturmaya çalışan Dylan'ın içindeki rahatsızlık git gide büyümüştü.. Annesi ölürken onunda acı çekmesi , küçükken Tanrı'ya dua etmesinden kaynaklanıyordu.
- " Tanrım, eğer gerçekten varsan annemin acısını bir nebzede olsa bende hissedebileyim. Acısı azalsın, ağlamasın" diyerek 5 yaşında ki Dylan babasından dayak yiyen annesini bu denli seviyordu....-
******
Sonunda John'u evine bırakabilmiş, evine yol almıştı Dyl. İçinde annesinin acısını taşırken ne kadarda yorgun düşmüştü. Birazdan başına gelecekleri bilmeden arabasına binip kafasını direksiyona yaslayarak bir nebze olsun rahatlamak istedi. Fakat ardından gelen telefon sesi onu ürkütmüştü aniden...Kulağına,çocukluk arkadaşının grubuyla birlikte çıkardıkları yeni şarkıları dolmuştu ve titreyerek telefonu cebinden çıkardı. (One Direction/Never Enough)
Arayan:Niall
İçinde ki acı git gide azalırken aramayı cevaplandırıp kulağına götürdü.."Dostum Niall?"
Kısa bir süre karşı tarafı dinledi ve ifadesiz bir şekilde önüne bakmaya başladı. Artık karşı tarafı dinlemiyordu. Sessizlik hakimdi her iki tarafa.
Kulağında hala sesler yankılanıyor du.
"Dostum,biliyorsun annen uzun bir süredir rahatsızdı. Akşam iyice kötüleşti ve şu an yoğun bakımda. Doktorlar yaşama ihtimali olmadığını söyledi,acilen buraya gelmelisin. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
♧YOU BEFORE ME♧ #wattys2015
Humor**************** "Selly'im. Bu sana yazıp,gönderemediğim kaçıncı mektubum oldu inan bilmiyorum... Kaç ay geçti görüşmeyeli? Kaç gün oldu gülümseyişini görmeyeli? Kaç saat geçti sesini duymayalı? Kaç saniye oldu sana dokunmayalı? Zaman... Zaman n...