*Andrew’s POV*
“Pre, siya padin.”
Sagot ko nung tinanong ako ng tropa ko kung bakit si Andi yung sinama ko sa prom. Alam naman nila eh. At okay naman sila dun.
“Yun oh!!!”
sigawan ng mga mokong.
“Bro, teka lang ah antayin ko lang si Andi.”
At ayun hinintay ko nga siya sa labas ng ladies room. Pero walang Anding lumalabas eh. Kaya lumabas muna ko at swerte ko andito siya. Malamig kaya nilagyan ko siya ng coat.
“Andito ka lang pala. Nagantay pa ko sa labas ng restroom.”
Umupo na ko sa tabi niya.
“teka, umiiyak ka ba?”
hinawakan ko yung baba niya tas pinaharap sakin.
“Wala to. Pareham naman ng phone may tatawagan lang ako.”
Nilabas ko naman yung phone ko.
“Sige ba, pero wag kang mag papasundo ah. Pasok na ko.”
Pagpasok ko bumalik ako sa tropa ko nagkwentuhan sandali pero ang kinagulat ko eh nung lumapit sakin si Claire at niyakap ako.
“Andrew, im sorry sa nagawa ko. I promise hindi na mauulit yun. Mahal padin naman kita eh. Mahal mo padin naman ako. Please tayo na ulet.”
Niyakap ulet ako ni Claire. Nagaalangang yumakap nalang din ako sakanya.
“Pre, pinapaabot ng date mo.”
Inabot sakin ni Steven yung phone ko.
“Asan siya?”
nagaalalang tanong ko.
“Lumabas na pre.”
“Shit. Sorry Claire pero hindi na pwedeng mangyari yang sinasabi mo. Excuse me.”
Umalis na ko para habulin si Andi. Alam ko na kung anong mangyayari ngayong gabi. Kung kinakailangan umamin ako gagawin ko wag lang siyang mawawala. At ayun nanligaw din ako sakanya kahit na alam ko namang mahal niya ko. Para rin naman pormal sa mga magulang niya. At heto kami ngayon graduate na ng college. I won’t regret ever asking her to my senior prom. Because that day I finally confessed my love for her. And I found out that she feels the same way.. ♡
