Kafası Karışıkolanlardan

Geçmişten kalanlarla

Şimdi biraz geriye gidelim biraz daha tamam şimdi burda duralım. 6'ıncı sınıf daha çok küçüktük ne neydi bilmezdik. Başarı neydi, sevgi neydi, saygı neydi daha yeni yeni öğrenmeye başlamıştık. Aslında çok anılarım vardı ama onları hatırlamak beni üzerdi saate baktım gece saat 1'di odama gidip masama oturdum küçük bir baykuşlu defter seçip yazmaya başladım anılarımı. İlk anım Nur'la tanışmaktı. Küçükken yani ilkokulken biribirimi hiç sevmezdik ama birgün benim kendimi çok kötü hissetmem onun yanımda kimse yokken yanımda olması ona karşı %90 sevgi barındırdı çünkü sadece birbirimizi biz anlıyorduk. 2'inci dönemde Nur'un bileğini çatlatması ve çoğu kişi yanında olmasına rağmen o gün ne olduysa her şeyi harfi harfine rapor etmem bizi "KARDEŞ" yapmıştı arada çok atışırdık ama biz kardeştik aramıza başka kardeşler girse bile biz hep birbirimizi severdik sayardık daha saygı sevgi ne demek yeni öğrenirken baykuşlu defterime bunları yazarken bir an gözlerim doldu istemsizce ağlamaya başladım hüzünden değildi ağlamam sevgimden saygımdandı. Ağlardık birbirimizi arardık birine sinirlensek birbirimi arardık tabikide bunlar gerçek olmayan duygular değil "EN İÇTEN DUYGULARDI"

Şimdi tekrar 9. Sınıftan geriye gidelim biraz daha biraz daha hah tamam şimdi burda duralım 5. Sınıfta Aslı gelmişti bizim sınıfa tabi o zamanlar daha daha küçüktük ama sınıf ne demek bilirdik başımız yancaksa bir kişinin değil hepimizin yanardı öyle kolay kolay içimize almazdık herkesi Aslı farklıydı ama bizi kendine sevdirdi içinde fesatlık yalan kötüye dayalı hiç bir şey yoktu çok saftı belkide bize kendini sevdiren tüm olay buydu ben Aslı'yla 5. sınıfta sadece kankaydım Nur gibi değildim ama malesef 6. sınıfta Aslının babasının mesleğinden dolayı tayinleri çıktı ve Adana'ya gittiler bu duruma üzülsemmi sevinsemmi bilememiştim üzülmemin sebebi artık Aslı aramızda değildi sevinmemin sebebi ise teyzeminde işe dolayısıyla Adana'da olmasıydı her gittiğimde Aslı'yla görüştüm konuştum dedikodumuzu yaptık böyle böyle Aslı'da benim bir kardeşim olmuştu.

Şimdi 9. sınıfa tekrar geri dönelim şimdi tekrar geri gidelim biraz daha ve 7. sınıfta duralım burdaki kardeşimde Eren'di çok iyi kalpliydi birbirimizi hep korur kollardık tabiki asla Nur ve Aslı'yı unutmadım unutamazdım beynim izin vermezdi her neyse devam edelim dediğim gibi Erenle aslında öyle bir kötü yada iyi arkadaşlıkşarımız yoktu ama oda A sınıfının başalrımdanda sınıfı ayakta tutanlardandı tıpkı benim ve Nur'un gibi bu yüzdende Erenle kardeş olduk gerçi hepimizin abisi yada ablası vardı tabiki öz kardeşlerimiz gibi değildik birbirimize karşı her zaman ailelerimi ayrı planda başka kardeşliklerimiz ayrı planda tutardık.

Tamam şimdi 9. sınıfa geri dönelim
Ben sana amlatmadım tabi Ece'nin "GARSON BİR MOCHA VE LATTE" lafından sonra Eren kardeşim durmadu ve
-ABİ ŞU PELİNSULARA BİZDENDE BİRER MOCHA VE LATTE. demesiyle biz gülmekten yerlere yattık resmen Cenk bey egoya yediremedi tabi
-Eren kusura bakma ama seviyesizlerle uğraşmıyorum. dedi kabul ettim güzel laftı ama Eren lafında altında kalmadı
-Kendinle uğuraşmıyosun. demesi fena bozmuştu Cenk'i umrumdamıydı asla değildi ölsün pislik. Ece takma dedi ve önüne döndü. Bizde çaylarımızı aşıp bahçeye çıktık ordanda sınıfa ve zil çalmıştı yine bir "TÜRKÇE" yani"EDEBİYAT" tı ders sevdim aslında Edebiyatı her neyse baykuşlu defterim gözümden uyku akıyor iyi geceler...