kaykaycı dangalaklar!

" hiç fena değilmişsin" evet kızın denge sorunu yok hatta bence kaymayı biliyor. Fakat hareketleri yapmakta zorlanıyordu.

"Kaymayı az çok biliyorum fakat hareketler gerçekden zorluyor." Dedi sanırım Ece'yi sevmiştim. Benim herkez gibi bir arkadaş çevrem var tabi fakat olmaması bişeyi değiştirmez çünkü bazı arkadaşlar vardır sadece işi düşünce yanındadır.

Bazıları ise ailenden farkı yoktur. İşde bunları kaybedemezdim Efe,Mert,Buğra ve bora onlarsız olmazazdı. Onlarla çok uzun zamandır birlikteyim. İşde kaykayım da benim için bu kadar değerli uzun zamandır kaykaycıyım ve en değerli varlığım kaykaydı.

Saat 18.00 olmuştu artık eve gitmeliydik. Eve gittiğimizde Ece ve annesi de gitmişti.

Yemeğimi yedim ve hemen odama çıktım telefondan instagrama baktım ve birazda whatsaap grubunda takıldım.

Whatsaap grubu: kaykaycı dangalaklar

Ben: naptınız lan bugün?

Efe: karı kız be kanka sen?

Ben: Ece ile takıldım biraz

Bora: Ece? Ece kim lan? Göt ne zaman sevgili yaptın? Hayırlı olsun kanka :D

Ben: yok be ne sevgilisi annemin arkadaşının kızı kaykay sürmeye gidiyorum dedim oda gelmek istedi

Buğra: iyi kanka da peder beni evden attı lan birinize gelicem çok açım

Ben: ulan gene ne yaptın adama? Neyse bize gelme lan sen doymazsın seni daha doyuran olmadı

Dedim ve zil çaldı kapıyı annem açar diye odamdan hiç çıkmadım. Odamın kapısını biri hayvan gibi açdı ve içeri daldı ama gerizekalı koşarken yere düştü. Bunun üstüne yarım saat güldüm.

"Ulan gülmesene gitti değerli popom."

"Lan hem hayvan gibi dalıyosun odaya hemde düşüyosun... lan ben sana gelme demedim mi niye geldin?"

"Ne yani kardeşini dışarıda mı bırakıcaksın?"

O sırada telefonum titredi

Whatsaap grubu: kaykaycı dangalaklar

Mert: lütfen biriniz iyi haberi versin. Buğra bize gelmiyor demi? Valla iflas ederiz bak o bizim dolabı yese doymaz...

Buğra: ne biçim arkadaş lan! bunlar

Ben: mert merak etme buğra bizde kardeşim şu malın karnını doyurduktan sonra dışarı çıkalım lan kaykay kayalım.

Mert: tamam lan çıkarız

Bora: iyi olur cıkalım

Efe: tamam çıkarız

Bora: kanka valla yemek yiyim! Sonra herşeyi yaparim

Ben: tamam o zaman çıkalım. Lan Bora! Bütün dolabı yedin amk malı daha ne yiycen!

Bora: 2 tabak yemeğin hesabını mı yapiyorsun?!

Ben: bora 2 tabak yemek olsa tamam da lan dolabın yarısı boşalmıs

Buğra yemek yedikten sonra dışarı çıktık. Kaykay sürdük açıkcası gerçekden bu çocukları seviyordum.

Merhaba okuyucularım 2.bölümüde yayınladım umarım beyeniyorsunuzdur yazdıklarımı yorumlarınızı bekliyorum