"Günaydın."
"Günaydın efendim" diye selamladım. Kilisenin papazını .
yüzündeki tebessümden cesaret alarak kiliseye girdim.
En son ne zaman kiliseye geldim.
Hatırlamakta zorluk çekiyorum doğrusu.
Etrafı süzerken
Içimi istemsiz bir hüzün aldı.
Sanırım bu özlemdi, geçmişe dair anıların özlemi...
Ne kadar özlesem , ağlasam hatta boğazım yırtılana kadar bağırsam bile onu geri getirmemin imkanı yoktu.
Onu kaybetmiştim .
bir daha geri gelmeyeceğini biliyordum o an boğazıma bir yumru oturdu.
Oysaki ben bunların hiç birini hak etmemiştim.
"Mira!"
adım kulaklarımı çınlatırken Barkın kaşları çatılmış bir şekilde karşımda belirdi.
" Sana buraya gelmemeni söylediğimi hatırlıyorum."
Barkın benim abimdi ama aramızda bir yaş olduğundan ona adıyla hitap ediyordum.
Derin bir nefes aldım ve dışarıya soludum haklıydı.
her kelimesinde haklıydı buraya gelmek canımı yakıyordu.
fakat bir o kadar da huzur veriyordu.
Ona sırtımı döndüm. her seferinde haklı çıkmasından usanmıştım.
Beni Omuzlarımdan tutarak kendine çevirdi.
Yüzümü ellerinin arasına aldı.
" Bak Mira ne hissettiğini biliyorum ama bu böyle devam edemez. Onu unutup geleceğine yön vermelisin sadece ona verdiğin sözü hatırla.. Sen"
Sözünü yarıda kesip..
"Ben Mira ÇELLİST KIZ olacağım ona verdiğim sözü yerine getireceğim."
Alnıma minik bir öpücük kondurdu .
"İşte beklediğim Mira. " dedi ve kocaman gülümsedi.
"Yarın çalışmalara başlıyorsun o zaman "
" başlıyorum."
Dedim ve gözlerine bakarak gülümsedim.
Armina sözünü yerini getireceğim canım arkadaşım.
Barkın işi olduğunu söyleyip yanımdan ayrıldı.
Bende papaza iyi günler dileyip kiliseden ayrıldım.
Bedenim uyuşmuştu caddedeki ilk kafeden sıcak çikolata aldım.
Bu da bir ilkti çikolatadan neftret eden ben sıcak çikolata almıştım.
Çikolatamdan bir yudum aldım aslında tadı fena değildi.
Çikolatamı içtikten sonra kitapçıya gittim .
uzun zamandır kitapçıya gelmemiştim.
Bi değişiklik yoktu.
Dükkan aynı dükkandı ,
Adımlarım defterlerin olduğu bölmeye gitti.
en köşedeki rafta
Deri ciltli , anahtarında inci olan kilitli defter gözüme ilişti.
Tuhaf gelebilir ama bi an onu almam gerektiğini düşündüm.
Deftere doğru uzandım hafif tozluydu.
Anahtarla kilidi açıp defterin kapağını kaldırdım.
İlk sayfasında 'KM' yazıyordu.
Diğer sayfalarını çevirince boş porteler vardı .
Kendi bestelerimi bu deftere yazacağımı düşününce yüzümde istemsiz bir gülümseme oluştu.
Kim bilebilirdi. Ki bu defterin benim başlangıcım. Olacağını...
***************
EVET ARKADAŞLAR.. BU İLK BÖLÜMDÜ. UMARIM BEĞENİRSİNİZ.
VOTE VERMEYİ UNUTMAYIN .
