"KARŞIYAKA"

16 3 0
                                    


Tesadüf

#Maral

Tam uykuya dalacakken, birden arabanın radyosundan yüksek (!) bir sesle 'Bize Her Yer Ankara' çalmaya başladı. Hızlıca kulaklıklarımı çıkartıp şoför koltuğunda oturan Defne'ye döndüm;

"Noluyo lan?! "

Defne beni hiç takmayarak şarkıya Burçin ile eşlik etmeye başladılar.

"ULUS, CEBECİ, ÇANKAYA GARDAŞ DERİZ KANKAYA BİZE HER YOL PARİS DEĞİL LA BİZE HERYER ANGARA!"

Bu kıroluğun karşısında sanırım şimdi kusacaktım. Sesten dolayı bağırarak konuşmaya başladım;


"LAN SİZ ANKARALI OLABİLİRSİNİZ, BENDE ANKARA'DA YAŞIYO OLABİLİRİM AMA KARŞIYAKA'LIYIM ULAN BEN! VE ŞİMDİ KARŞIYAKA'YA GİDİYORUZ!" diye bağırdım ve müziği kapattım. Söylenmeye başladılar ama ben takmayarak- cümqümsü coq qoolum.s.s- uyumaya başladım...

3 SAAT SONRA

Sonunda İzmir'de, Karşıyaka'da MEMLEKETİMDEYİM! Bunları düşünürken şimdi bu ıssız sokakta ne yapacağımızı düşünmeye başladım. Şansımıza havada kötüydü.

"Hacıgülle biz nerde kalıcaz lan?!"


Burçin "Bilm-" derken birden yağmur yağmaya başladı. Şansımızı iguana mı tepti aq bu ne?! Hemen karşı kaldırımda bir durak vardı. Üçümüz birden hayvan gibi karşı kaldırıma koşup, durağa sığındık. Of of ' Dünya'nın En Şanssız Kişisi ' seçilse şanssızlığımdan dolayı 2. Olurum amk.

"Şansımızı sikeyim ya!" diye söyleniyordu Burçin.


Yaklaşık 5 dakika sonra önümüzde bir araba durdu. Arabanın farları yüzümüze vuruyordu. İçinden genç bir çocuk indi. Ve ardından Defne'nin şaşırmış sesi duyuldu;

"Timur?! "

Arabadan inen çocukta şaşırmış bir şekilde;

"Defne, ne işiniz var burada?" diye sordu. Biz ise Burçin ile birlikte birbirimize şaşkın şaşkın bakıyorduk.

"Şey aslında bi-" diye söze başlamıştı ki Defne , Timur denen çocuk;


"Neyse, atlayın arabaya yolda konuşuruz."


Burçin ve Defne arabaya doğru yürümeye başladığında;


"Kızlar, tanımadığımız birinin arabasına binmeyeceğiz değil mi?!"

Timur; "Yemem sizi, merak etme."


"Ayrıca ben tanıyorum" dedi Defne.


"Aman iyi be." Dedim bavullarımızı arabanın bagajına yerleştirdik ve arabaya bindik.


Yaklaşık 15 dakika sonra müstakil bir evin önünde durduk. Bagajdan bavullarımızı alıp evin kapısının önüne geldik. Timur evin kapısı açtı ama açmaz olaydı keşke. Gördüğüm manzara karşısında şok oldum...











Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 13, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

TESADÜFHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin