İsyan ediyordu ruhum..Belki eksik olduğu için, belki onu yıprattığım için....
Annem hep der "insanın kimlikteki yaşı bir şey ifade etmez..Önemli olan ruhunun yaşı"diye...
İnsanın ruhu yıpranınca kalp ile işbirliği yapar...
Başladı yine titrek ruhum tüm vücudumda isyanlara, kalbim aklıma türlü türlü şeyler getirmeye...
Yine türlü anılarla kendilerini yıpratmaya.Kalbim atmayı unuttu, ciğerlerim nefes almayı.Beynim daha fazla dayamayacak..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşamak İçin Çok Aptalım
PoetryGülüşlerim en çok bana yakıştı.Bundan sonra aklımda olsun kimse için gülmüyeeceğim hersey benim için...
