2-BÖLÜM

21 3 0
                                    

     Yine sıkıcı bir güne daha alarmım sayesinde uyanmıştım.  Bugün lisemde üçüncü günüm. Kumsal ' la baya yakın arkadaş olduk. O bana dertlerini bi tenefüste anlatmıştı bile, oysa ben; iki sene uğraşsam dertlerim anlatmakla bitmezdi. Okula artık Kumsal la gidiyordum. Bu sabah da olduğu gibi. Bu kız çok deliydi. Fazla eğlenceli en azından benim dünyama göre... Dışardan çok sıkıcı görünen bir insandım. Belkide bu yüzden arkadaşım yoktu...

    Yolda Kumsalın konuşmalarını dinliyordum. Bana bazı sorular soruyordu ve ben de cevap vermeye çalışıyordum.

" Eylül, hiç sevgilin oldumu?? ".

İşte bu soruda tıkandım kaldım. Neden diceksiniz. Ama ben Çağrıyla sevgili değildim ki platonik bi aşk tı benimkisi. Onun da beni sevdiğini zannediyordum ama eğer sevseydi ne yapar eder ailesini ikna edip gitmezdi. Gitmemeliydi... Cevap bekleyen Kumsala dönüp;

    " Hayır olmadı. " dedim içten bi gülümseme yüzümü sararken. Kumsal şaşkın şaşkın bana bakıyordu. " Ne" dercesine kafamı salladım.

" Senin gibi güzel bi kızın sevgilisi olmaması garip ".  Dedi

Güldüm " Hadi be ordan " Dedim. Gülüşmelerimiz sokağı kaplarken okula yaklaşmıştık. Birlikte okula girdik herkez kendi alemindeydi. Sınıfa doğru giderken Kumsal lavaboya gideceğini söyledi. Tam sınıfa giriyim derken,  karşımda duran dev çocuğa çarptım. Tabiki filmlerdeki gibi kitaplarım yere falan düşmedi. :)
Ayağa kalkmama yardım eden çocuğa baktım yakışıklı sayılırdı. Kumral saçlı koyu kahverengi gözlere sahipti baksam derinliğinde kaybolabilridim. Gözlerimi çocuğun üstünden çekip ayağa kalktım. Çocuk " Pardon, Levent ben " dedi. Bense tabi elini sıkıp ismimi söylemedim. " Önüne baksana" diye birazcık bağırmış olabilrim.  Çocuk zaten sonra beni takmayarak sınıftan çıktı.

  Sınıfa girip en arkaya geçtim. Kumsal orta sırada oturacaktı biliyorum ama en azından arkada kafamı dinlerim diye düşündüm. Hocayla birlikte Kumsal da içeri girdi. Hocanın günaydın konuşmasından sonra başımı sıraya koyarken Kumsal ın hafif çe yer konusunda bana sövüyordu. Ben uyumaya çalışırken sınıfa birileri geldi. Kafamı kaldırmadım. Hoca gelen kişinin ismini sorduğunda " Çağrı " dedi. " Çağrı Yılmaz."...

        

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 13, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Kırık KalpHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin