Aşk mı yazar cümlelerimi, habersizce mi vurur dilime.
Keşke hissedilmeyecek , görülmeyecek kadar uzakta olsan.
Belki o zaman hayat daha da kolay olur.
Baktıça hatırlamaz , kokunu içime çektikçe ağlamazdım.
Keşke , keşke dicek kadar sevmeseydim seni.
Ya da gitme kal ya beni seç yada kalbimi .
Gitme , beni keşkelerle yalnız bırakma.
Baktıkça acı çekerim ama sen varsın yanımda, kokunu çektikçe gözlerimden yaşlar akar belki yaşlarımı sen silersin.
Kalbim sana bir şans verdi .
Kalbim seni sevdi.
Ama eyer kalbim bana âit olsaydı ben , beni severdim.
Çünkü artık ağlicak kadar basmıyorsun yaralarıma.
(A-M-E)
