SEN BENİMSİN

Sen Benimsin 3.Bölüm

Gamzenin ağzından :

Sahilden sonra kendimi eve attım .Anıldan ayrılmam iyi olmuştu ama yinede hayatında bir şeyler eksik gibi oluyor . Neyse bir sapıktan kurtuldum sonuçta.Akşam saat 20.00 'e geliyordu. Banyo yapmaya gittim. 15 dakikadır banyodaydım .Sinirimi , öfkemi , kırgınlığımı...tüm duygularımı suyla akıtmaya çalıştım.Taki evin zili çalınca üstüme bornoz alıp çıkmam gerekti .Ne vardı sanki daha sonra gelse kapıda ki herkimse.Gelmesin yani ne olcak? Şurada duş alıyoruz.Bir an kapıyı böyle açmak gelsede aklıma sonra vazgeçtim. Erkek merkek vardır.Erkek olmasa da ayıp kaçar yani.
"Bi dakika bekler misiniz ? Üstümü giyicem" diye bağırırken odamda Anılı gördüm.
"Nasıl girdiki eve"   diye düşündüğüm zaman aklıma gelmişti. Evin anahtarının yedeği onda vardı . Nasıl böyle bir mallık yapmıştım ben ya? Anahtarı nasıl alıcam ondan? En önemliside Anılın söylediği midemi bulandıran cümlesi oldu.

" Giymene gerek yok zaten lazım olmayacak" dedi.Şimdi ne bok yapcam ben.Onu geçtim o bana ne yapacak?

     Aklıma annem geldi.Oda böyle mi olmuştu yani .Barbat bir durum.Yine sinir krizi geçiriyordum .Nefesim kesilmeye başlamıştı bile. Anıl sarhoştu ve sinir krizi geçirdiğimi anlayamaz veya yalan söylüyorum zannederdi.İlaçımı getiremezdi .Bu şekilde olmasını istemezdim.Bu gün bu kadarı fazla olurdu.Kriz geçirdiğimi anlamayacak şimdi bu salak.Ya  belki anlardı insanlığı tutar belki yardım eder.Ben ilk defa ondan yardım istiyecektim .Birkaç saat önce sevgilim olabilir ama ondan yardım istememiştim şimdiye kadar.Böyle bir durumda asla isteyemem.Denemekten zarar gelmez sonuçta yani.Başka şansım yok.

"Hayır Anıl hayır bak sinir krizi geçiriyorum ilaçımı getir bırak beni lütfen.Çok kötü oluyorum ya- yapma. " dedim .

"Annem hiç kimseye yalvarmamam hakkında bana çok şeyler anlatmıştı ama mecburdum affet beni anne"

"İnanacak kadar malmıyım ?"dedi .
Sinir krizi geçirdiğimi anladı ama inanmadı. Şimdi gerçekten bittin benim için Anıl. Al işte şimdi ne yapacağım? Bittim ben.

    "Senin tadına bakmayı çok istiyordum .Mmm acaba nasıl bir tadın vardır .Düsünmesi bile harika .Ahhh hadi tahrik et beniii.Bebeğim senin için bir senedir bekliyorum.Artık beklemeyeceğim.Hadi kadınım "dedi .

    Ben artık sinir krizinin son noktalarına gelmiştim . Eğer bana biri ilaçımı getirmezse doktor hiç bir zaman  anne olamayacağımı söylemişti .Neden ama sinir krizi geçirmekle hamile olamamak ne alaka .Lanet olsun herşeye.

     Hayır bornozumu üstümden çıkardığı an çok kötü bağırdım . Boğazım çok acımıştı ama umurumda bile değildi.Annemi şimdi anlıyordum . O an çok korkmuştu. Kim olsa korkardı.Herkes ister ilkini sevdiği adamla yaşamak ama...

       Bornozum üzerimden düşünce tamamı ile çıplak kalmıştım.Anıl ellerini belime koymuş boynumu sömürüyordu.Kolları belimi sıkıyordu çünkü,kollarımla onu ittirmeye çalışıyorum.Geri geri yatağa doğru ilerletti. Benden daha güçlü olduğu için beni yatağa yatırması kolay oldu.Sırtım çıplak olduğu için soğuk yatağa değdiğinde ürpermiştim. Başını boynumdan göğsüme doğru ilerletti ve orada da teftişe koyuldu.Ellerimle omzundan ittirmeye çalışıyordum ama bir işe yaramıyordu.Dudaklarını göğsümün ucunda hissettiğim an ikinci bir çığlık saldım.Ellerini çıplak kalçama koyup sıkıyordu ve bu canımı yakıyordu.Göz yaşlarım her seferinde yanaklarımı ıslatıyordu ama bir işe yaramıyordu.