Prologue

4 1 4
                                    


*BEEEEEP!!!!

*SCREEEEEECH!!!!

*BOOGSH!!!

Para akong binuhusan ng drum drum na malamig na tubing nga makita ko ang babeng kanina ay kumakaway saakin ng may malalapad at napakatamis na ngiti ay ngayo'y duguan at nakahandusay sa gitna ng kalsada.

Dali-dali akong tumakbo papunta sa kanya. Habang papalapit ako, sa hindi inaasahang pagkakataon a y may mga butil ng tubig ang kumawala sa aking ga mata. Tila ba kasali sila sa isang marathon at naguunahang magsilabasan sa aking mga mata.

Pagkalapit na pagkalapit ko sa kanya ay agad ko syang kinuha at niyakap. Halos mamanhid ang aking buong sistema at takasan ng bait sa babaeng nasa aking mga bisig.

"TULONG!!! T-TUMAWAG KAYO NG AMBULANSYA!!!" sinulyapan ko ang maamo nyang muka na may mga bahid narin ng sarili niyang dugo. " PLEASE! TULUNGAN NYO KAMI" nahihirapan ma'y pilit nyang ngumiti saakin.

"Parating na ang ambulansya. Hold on okay?" Natatarantang sabi ko sa kanya.

"B-bakit k-ka u-umi-iyak?" Nakakainis sya na nga itong nahihirapan sa kalagayan nya ako pa rin ang inaalala nya. "Ssshhh" pangaalo niya sakin. "Kung s-saka-sakaling hanggang d-dito na l-lang- (pilit niyang sabi kahit parang kinakapos na sya ng kanyang paghinga) ak-ko. Gusto kong m-malaman mo n-na... m-mas-saya akong naki-nakilala kita." At this time umiiyak na din sya.

"Please wag mong sabihin yan. Everythings will gonna be okay ha.*sniff* ahm ano malapit nang dumating ang ambulansya w-wag kang matutulog."

"TULONG!!! TULUNGAN NYO KAMI!!!" Sinubukan niyang abutin ang aking mukha pero kinuha ko na iyon at inilapat sa akong mga labi.

"Inaantok n-na ako... Hi-Hindi ko na kaya."

"N-no... no no Please... Please... wag mo kong iiwan. Wag ka munang matutulog. Di-diba m-magdedate pa tayo. Kakain sa labas,manunuod ng sine. Diba? Diba? Magcecelebrate pa tayo ng anniversary natin. Alam mo bang may inihanda akong surprise sayo. Ayan hindi na surprise sinabi ko na, pano mo makikita yun kung matutulog ka?" Umiling siya "Please im begging you... wag kang susuko. Pano na ako pag wala kana, nasanay na akong mabuhay ng kasama ka kaya please lumaban ka, lalaban tayo." Unti-unti ng pumipikit ang kanyang mga mata pero nilalabanan nya pa ito ,kahit alam kong nahihirapan na sya. "D*mn where's that f*cking ambulance?!" Nakikita kong ang dami ng nakikiosyoso ang iba sakanila ay nagtitipa ng kanilang cellphone  para tumawag ng ambulansya.

"I-im s-s-sorry." Napalingon ako sa kanya. "L-lagi mong tatan- (napahugot sya ng kanyang hininga) daan na .. mahal..mahal na mahal kita Aj."

★★★★

Ice ba?? Pfft wengya sarreh di talaga ako sanay sa mga gantong drama pero sana magustuhan nyo to... para to sa pinakamamahal kong kepay

Wahahaha di ko panga tapos yung dalawa kong naunang story meron na namang panibago. Pero no worries pipilitin kong matapos yin kahit may katamaran ako.
Kapit lang mga bebe ko. ^___^v push natin to

Sarreh sa typos at wrong grammars...

Vote ★
Comments <3

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jan 31, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

The Bad Boy's Pilyang KerubinTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon