*Loïs*
♥Ik zag hem, ik fluisterde tegen mijn hart: "dat is hem."♥
Ik zag de jongen, licht gebogen langs de kustlijn lopen. Ik kon hem niet duidelijk zien, de zon, het water, alles was perfect. naast hem liep een rood, zo rood als alleen snoepjes kunnen zijn, paard. Het zag er bloeddorstig uit, maar hij, hij leek zich er niets van aan te trekken.
*Julius*
Ik keek naar Avelix. Zijn robijnrode manen die wapperden in de zachte wind. Opeens zag ik iets bewegen in mijn ooghoek.. Ik kon het niet goed zien. Maar de gestalte leek op die van een meisje. Ik kon mijn ogen niet van haar lostrekken. Zou ze mij ook zien?
*Loïs*
Zijn ogen waren op mij gericht. ik wist niet wat ik moest doen, wie is hij? Wat doet hij hier? Eigenlijk wilde ik het niet weten, het zal vast wel weer een van die rijkelui zijn, die niets met mij te maken willen hebben. Ik zucht, steun en kreun. waarom is de wereld zo moeilijk? die vraag stel ik maar al te vaak....
*Julius*
Ze ziet me..ik weet het zeker. Wat is ze mooi. Maar nee. Ze zal wel niets met mij te maken willen hebben zodra ze er achter komt dat ik niets kan zeggen. Ik moet maar weggaan, denk ik bij mezelf. Maar mijn benen willen niet. Mijn benen willen naar haar toe. Maar ik weet dat het veel te gevaarlijk is. Avelix zal haar aanvallen. En dus loop ik verder.
hoii! we hoop dat jullie het leuk vinden! laat zeker achter in de comments wat je er van vind!♥
xxx Dag en Lau
JE LEEST
Stilte...
FantasyHoii!! mijn vriendin Dagmar en ik willen eens proberen een verhaal te schrijven. Tips zijn altijd welkom! Loïs en Julius zijn twee tieners. Allebei hebben ze een obsessie voor Waterpaarden. Moordachtige wezens die je levend verslinden als je niet...