Yıkık dökük umutlarım vardı benim,
Köhne yalnızlığımda yitip giden
Günler ayların, aylar yılların peşine takılırken
Boş durmamış yalnızlığım
Oda benim peşime takılıp gitmiş
Sevinçler bir yol boyu kadar uzağımda
Ve hüzünler bir nefes kadar yakınımda
Hangi parçamı bıraktım bilmem
Şu gelip geçtiğim sokaklarda
İnsaftan yoksun olan şu hayatın
Umutsuz bir rıhtımındayım şimdi
Hangi ilaç merhem olacak yarama
Ve bugün hangi sevinç kalacak kursağımda
İnan merak etmiyorum artık...
Hoşçakalın kalbi taş, yüzü güleç
İkiyüzlü insanlar
Hoşça kal bir ömür boyu beni kandıran hayat
Aldım yalnızlığımı sırtıma
İşte gidiyorum....

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hicran
PoesieSes ver sesime tabip Gönül yaram ne haldedir Şifa dağıtılır dediler geldik Söyle merhemim hangi yaban eldedir Cananın adını yazıp verdin de elime Bin ahh daha kattın bin olan derdime Anladım tabip Senden de hayır yok bu sızıma Yine sukut edip Gam ç...