Battle For Justice

Chapter 1

"I'm coming home!" I excitedly said while talking to my fiancee.

I am Katarina Alfonso, 24 years old at galing ako sa London. Nagtrabaho ako dun. I stayed there for like 2 years now.

Before akong nagtungo dun, nagpropose sakin ang boyfriend ko na ngayon ay fiancee ko na.

"ANO!?" Gulat na tanong ni Tyrone, he's my fiancee.

"Oh? Bakit? Nasurprise kita ano? Hahaha." Pang-aasar ko pa sakanya.

"*clear throat* Ahh. Hahaha oo nga. Saan ka na ba?" Tanong niya at nasa tono ang pagkanervous niya.

"What's wrong?" Concern na tanong ko sakanya. Bakit to nerbyos na nerbyos? May tinatago ba 'to sakin or what? Nagsisimula na akong mag-alala at manghinala.

"Wala. Hindi kasi ako nakapagluto at nakapaglinis. *laughed nervously* Asan ka na ba?" Tanong niya sakin.

"I'll be there in 15 minutes babe. Don't worry, may dala akong pagkain." Masayang saad ko sakanya tapos biglang...

*beep* *beep* *beep*

Ay! Pinatayan ako!? Problema ba nun!? -_______-

"Kuya, pakibilisan." Yung jeepney driver ang kausap ko.

*Tyrone's POV*

Nandito na siya matapos ang 15 minutes! Anong gagawin ko!? Ayoko siyang saktan o kung ano man pero... Anong gagawin ko!? Tulungan niyo naman ako readers oh!

"Tyrone." Si Chen yun. Nasa kwarto siya ni Katarina.

"Nandyan na." Tapos nilapitan ko siya sa loob ng kwarto.

"Ano yun?" Tanong ko sakanya. Nakaupo siya sa kama at inaayos ang maleta.

"Si Katarina ba yun? I'm sorry but you need to leave her." Pang aasar niya at nilapitan niya ako. She smiled at me.

"Alam ko. We need to leave bago pa siya makauwi dito." Saad ko at agad na hinila ang maleta.

"Wait." She seductively stated at hinawakan ang braso ko.

"You sure you don't want to say goodbye?" Tanong niya saakin

"She'll get hurt." Sagot ko

"Masasaktan at masasaktan siya. And I'm sure she'll find you. Anong gagawin natin?" Tanong niya saakin.

Tama siya. Katarina has connections. She'll find me for sure.

"Tyrone!!!" Boses ng isang lalaki na agad pumasok sa bahay na siyang ikinagulat namin ni Chen.

*Katarina's POV*

Sa wakas, after 15 minutes ay nakarating na ako sa bahay. But wait. Bakit andaming tao? May mga automobile pa ng mga pulis pati na din ang ambulance.

Agad kong kinuha ang maleta ko at tumakbo papalapit sa bahay namin ni Tyrone.

"Wait. Excuse me miss." Nagmamadaling saad ko at nakipagsiksikan na ako sa crowd.

"Bawal ka dito miss." Pigil sakin ng isang pulis sa pagpasok pero tinulak ko siya.

"This is my house!" Sigaw ko at ipinagpatuloy pa ang pagtakbo patungo sa kwarto.

Tumigil ako sa may pintuan. Puno ng dugo ang bungad ng pintuan. Nanginginig na ako. Anong nangyari!?

Tinignan ko ang isang bangkay ng lalaki na nakatambad sa may gilid ng Kama. Nakahilata at naliligo na sa sarili nitong dugo.