She's the Bad Attitude Queen

Prologue

Katie Harper POV
"Ferrari?Hilux?Jaguar? Ohhh myyy god?! What car will i use today?? Ayoko namang maging cheap sa harap ng aking mga friends? Duh." Ang hirap hirap pumili ng kotse. Stress na stress na ako dito. Biruin mo kanina pa akong 5:30 nagpipili ng kotse wala pa akong mapili. Huh ang hirap talaga kapag mayaman. Mayaman na maganda pa.
"Hindi kanaman mukhang cheap sa harap ko eh. Pumili ka na ng isa dyan. Pareparehas namang kotse yan." Pambabara ni Bianca Dela Cruz. Bestfriend ko. Nakakainis nga lang dahil siya lang ang may lakas loob na barahin ako. Tss -____- "bakit. Friend ba kita?!"sabi ko na may diin sa part na friend
"So ganun! Sige aalis na ako dito. Titira na ako sa lansangan tapos masasaksak lang ako ng isang adik. Sayang ang ganda ko. Huhuhu" kaydrama naman nito. Ang galing umarte. Bigyan ng award winning actress.
"Tigil tigilan mo nga yang kadramahan mo. Stop acting like a child!!. May napili na akong kotse " sabi ko na may halong inis. Kinuha ko na ang bag ko at sumakay na sa kotse.Hilux na lang ang pinili ko. Faborite ko kasi ang kulay blue. Hehe
"Heeeeyyy!! Wait for me katie. "
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Campuss
-ang ganda nya talaga!
-sana ako nalang siya
-hindi lang siya maganda. All pack na!
-maganda nga. Panget naman ugali!

Araw araw yan ang naririnig ko pagkapasok palang sa gate ng campuss. Campuss of Harper. Tama ang nabasa nyo. Campuss ko. Nabuhay akong walang magulang. Iniwan na ako ng mga magulang ko when i was 11 years old.
FLASHBACK

"MOM! Please. Dont leave me here! I cant live without you. Please DAD!!" Pagmamakaawa ko sa kanila.
"Sorry. My Katie. Kailangan namin gawin to. Marami kaming business sa amerika. Sorry. Ibibigay ko na lang sayo ang kayamanan namin. Basta ipangako mo na aalagaan mo ang campuss mo ha?" Napaiyak pa ako lalo sa sinabi nya. Para akong tinadtad ng tinik sa lalamunan sa sinabi nya.
"WHAAAT!! Mom. Ayoko. Dito nalang kayo. Please!" Basang basa na ang mukha ko sa kakaiyak para na tuloy akong batang musmos na hindi binigyan ng piso
"Im sorry. Alam mo naman kung bakit namin ginagawa ito diba. Para sayo. Kaya please. Wag ka ng umiyak. Kapag umiyak ka hindi na kita kakausapin. Sige kah!" Humagulgol pa tuloy ako Pero may tiwala ako sa mom koh
"But promise me mom *sob*. You will come back " i can live without my mom. Because she feels me that im a princess. I will miss my mom
"Promise." At nag pinky promise kami.