Mezarımdan onu izledim. Çocukluğundaki hengameyi ardından da bugün arzuladığım kararlı ve albenili bir kadına dönüşmesini izledim. Riley daima zihnimde ve ona olan ihtiyacım bana dayanılmaz bir acı veriyor. Bazen onun tadını alabiliyorum, bazen kokusunu duyabiliyorum . Gözlerimi kapatıyorum ve.. onu hissediyorum. Ona aşığım. O bana ait . Ve onu sonsuza kadar bana ait tutabilmek için her şeyi her şeyi yaparım.
VCTORİAN ARCOS
Hâlâ kafamın içindeki insan çığlıklarını duyabiliyorum. Sadece işkence ve ümitsizliğin neden olduğu çıldırmış, acı dolu çığlıklar. Kapalı gözlerimin ardında, Tunnel 9 Kulübü ' ndeki katliam insan kanı nedeniyle kırmızıya bulanıyor. Sonsuza dek bu görüntü benimle kalacak. Bunlarin hepsi kalacak.
Gücüm azalmış halde- vampirler tarafından ısırılmamla elde ettiğim duyular bile şu an yeterli değil gözlerimi açmak ve alnımı Victorian Arcos 'un jaguar' ının camına dayanmak dışında bir şey yapamıyorum. Yalnızca zifiri karanlık görüyorum, 1- 16 yolundayız ve kuzeye doğru Savannah' tan Atlanta ' ya doğru ilerliyoruz. DUBLIN, ÜÇ ÇIKIŞ SONRA yazılı bir levha yanıp sönüyor ve ben de iki saattir yolda olduğumuzu anlıyorum. O kadar mı? Çok daha uzun süre geçmiş gibi. Ilan panoları haricinde bakacak hiçbir şey yok. Ben de boş boş geceyi izliyorum. Koku alma gibi diğer duyularım hâlâ yerli yerinde. Bir kamyon durağı lokantasına gelerek havaya nüfuz eden yanmış yağ kokusunu alabiliyorum. Bir parfümün keskin kokusu rüzgarla sürükleniyor. Ve daha yeni yağmur yagmış olmalı çünkü sıcak ve ıslak asfaltın kokusu boğucu seviyede. Konsantre olarak, yüksek seviyedeki koku alma duyumu kapatıyorum. Şuan her şey Beni rahatsız ediyor. Victorian beni konturolü altına aldı. Isteğim dışında alındım. Yani boş boş bakmak dışında bir şey yapamıyorum. Bunun bana yardımı dokunuyor gibi.
Zaman geçiyor. Her şey bulanıklaşıyor . Kapıyı açarak, atlamak istiyorum fakat eklemlerim uyuşmuş, cansız. Sanki çok uzun süre aynı pozisyonda oturmuşum ve eklemlerimde uykuya dalmış gibi. Victorian beni tuhaf vampir zihin konturolüyle güçsüz hale getirdi ve bu beni gerçekten çok kızdırıyor. Kendi güçlerime rağmen, bu konu da yapabileceğim bir şey yok . Hâlâ vücudumun diğer kısımlarını hareket ettirmeye çalışıyorum başım, gözlerim ve gözkapaklarım dışında hiçbir şey çalışmıyor. Nefes almaya yarayan istemsiz kaslar, beni yaşamda tutmak için çalışıyor. Tamamen felç olmuş durumdayım. Ve hiç şaşırmış değilim.
Victorian parmağıyla çenemi okşadı ve eli cildimi okşar vaziyette kaldı. Itmek istedim fakat tuhaf bir biçimde beni rahatlatıyordu, "Üzgünüm" dedi. Sesi öylesine pişmanlık doluydu ki, nerdeyse ona inanıyordum. " seni isteğin dışında alıkoymak istemiyorum, Riley" ona baktım,. Genç ve güzel yüzüne karşıdan gelen bir aracın ışıkları vururken , o da bana doğru baktı."gerçekten. Hiçbir şey beni senin kendi arzunla gelmen kadar memnun edemez. Bana güvenmen kadar. Fakat ne yazık ki, güzel olduğun kadar öngörülebilir birisin de." Gülümsedi ve dişlerin Jaguarın gölgesinde insani olmayan bir beyazlıkta parıldadı. Yanlızca sadece floresan ışık yüzünü aydınlatıyordu. " ayrıca . Araba kullanmam gerekiyor."
Victorian Arcos. Gözlerimi ona doğru çevirdim ve bakmaya başladım. Keskin, aritoskrat hatlar ve arkada toplanmış uzun siyah saçlarıyla bana bir zamanlar tabancasıyla gösteriş yapan birini hatırlatıyordu. Cüretinden nefret etmek istiyordum. Yüzyıllardır eski romanya strigoi vampiri olan ve kardeşi Valerian, benim Gullah büyükbabamın ataları tarafından bir zamanlar mezara konulmuşlardı. Valerian şeytaniydi ve Savannah ve Charleston ' da ölüm saçan, kana susamış bir fırtına estirmişti.
Oysa Vic.. O biraz daha farklıydı. Ona tam olarak güvenmiyordum fakat kardeşi hibi psikopat katil değildi. Ve bir sebeple, her ne kadar Victorian strigoi zihin güçlerini beni onunla beraber ayrılmak için zorlamak amacıyla kullansada , ondan nefret etmiyorum.
Beni korumaya çalıştığını biliyordum.
Kulüpte ardımda tam bir katliam kalmıştı. Eğer Victorian benim için gelmeseydi, orda kalır ve savaşırdım. Geride sevdiğim pek çok kişi kalmıştı. Benim yardımım olmadan savaşa yardım edeceklerdi ve bu konuda kendimi berbat hissediyorum. Orada olmalıydım. Nokta. Fakat Victorian bunu duymazdı.
Victorian neden beni korumak istedi diye soruyormusunuz? Cevabı hâlâ bilmiyorum. Aramızda canlı ve hissedilir bir bağ var. Bunun o da en az benim kadar farkında. Bu bağ , paylaştığımız DNA'nın ötesinde. Valerian'la beraber beni ısırdılar ve zehirlerini bana akıttılar. Işte bana bu hassa duyuları o zehir sevdi. Onların türünde ender rastlanan strigoi vampir soyları, beni sizin normal insani duygularınızdan daha öngörülmez halle getirdi. Benden bunu daha fazla açıklamamı istemeyin. Bildiğim tek şey şu an çılgın Insan üstü güçlerimin olduğudur. Vaiz Gullah'ım ve vekil büyükbabam bunların zamanla gelişeceğini söylerdi.
Merak içinde, " nasıl bir jauar aldın ve hatta almak bir yana bir de kullanmayı öğredin?" Diye sordum
" kendim ögrendim. Pek bir şey yok aslında. Araba içinse, senin nasıl nazik ve hareketsiz kalmanı sağlıyorsam arabayı da öyle elde ettim" diye cevap verdi." Telkin gücü"
Öfkeyle ona doğru baktım." Çaldın"
Victorian içini çekti ve bir kez başıyla onayladı."çaldım"
Birkaç dakika sessizlik içinde geçti. Elimi kapının kulpuna doğru hareket ettirmeye çalıştım. Tüm gücümü kullanmaya çalıştım. Öylesine çabalıyordum ki, içten içe titriyordum fakat hiçbir faydası olmadı.
Hâlâ felç halindeydim. Victorian'ın bu hareketsiz halimden tamamen faydalanabileceği fikri zihnimden geçti. Bana dokunabilir, bana tecavüz edebilirdi. Hayır, bekleyin. Onda telkin gücü var. Onunla çılgınca ve edepsizce seks yapmak istememi sağlayabilirdi ve ben de yapardım. Hatta kanımı bile içebilirdi. Yine de, yapmıyordu. Neden? Neden beni uzaklara götürüyor? Daha önemlisi nereye? Ona daha önce sorabilirdim ve o da ," zamanı geldiğinde sana söylerim" derdi. Bu sorular ve daha fazlası beynimde debelenirken, dünya gitgide uzaklaşıyor gibiydi. Bir süre dinlendim. Uyuyakalırken, Victorian'ın saçımı yüzümden hafifçr çektiğini hissetim.
Görüntüler tekrar belirene dek ne kadar süre uyduğumu bilmiyorum fakat onlar da beni Victorian' ın zihin konturolü kadar kolaylıkla tuzağa düşüyorlardı. Kapalı göz kapaklarımın ardında uyanık yatıyordum ve bir kez daha saattler önce Tunnel 9'da bıraktığımız korkunç kan banyosunu zihnimde canlandırıyorum. Zorlu bir itmeyle, duyularım bir an patladı ve uyuma halindeyken o korku mekanına döndüm. Uyuma halimin hemen dışında, işitme duyularımla Jem 'in "24" parçası zar zor duyabiliyordum. Sonunda müzik, uykumun içine girdi ve bendenim uçmaya başladı. Şimdi müziğin Tunnel 9 ' daki çevresel ses düzeninden geldiğini biliyordum. Insanlarla dolu puslu odaya doğru ilerliyordu. Insanlar dan ediyorlar, müzikle hareket ediyorlardı ve bedenleri kışkırtıcı bir biçimde birbirlerine sürtünüyorlardı. Görünmez hakde, çevreye bakındım. Çoğu kişi zaten uçmuştu. Bazıları ise sadece seks heycanı içinde, yatacak kız bulmaya çalışan hormonlu yirmili yaşlarda çocuklardı. Diğerleri ise parti yapıyor, içki içiyorlardı. Hepsi avlanıyordu. Ben ise görünmez seyirciden başka bir şey değildim. Izliyordum.
Yeni bir vampir bir insana saldırdığında ilk kan damlaları dökülmüştü. Yeni vampirler, berbat, kontrolsüz ve doymak bilmeyen bir iştahları olan yepyeni dönüştürülmüş vampirlerdi. Karar verme yetenekleri yoktu ve kendillerini kontrolleri sıfırdı. Isteksiz bir biçimde kanı içime çektim. Dilimle tadına baktım. Hatta dudaklarımı bille yaladım. Müziğin içinde bir çığlık yükseldi ve ben de ilk kan damlasının kime ait olduğunu görmek için döndüm. Pek de genç olmayan bir adam, sanırım otuz yaşında. Solgun bir cildi var ve siyah göz kalemi sürmüş. Adamı ancak bu kadar görebildim çünkü şimdi kafası resmen boynun yan tarafındaki bir deri parçasına asılı kalmıştı. Canlıydı fakat değildi. Yeni bir vampir, atardamarına ulaşabilmek için boğazını ısırıp, omuriliğini ve kemiğini çiğnedikden sonra vücudu şoka girmişti. Yeni vampirler böyleydi. Deneyimsiz. Aç ve pasaklı. Doğrudan kalbe gitmeyi daha öğrenmemiş oluyorlardı.
