Evet doğru duydum dimi o geliyor.Hemen mi şimdi mi ya.Gidip üstüme başıma adam gibi bişeyler giyeyim beni böyle görmesin.Acaba bana bakar mi hala beni seviyor mudur, unuttu mu yoksa beni.Aman ne düşünüyosun bakalım hele bi gelsin de.
Kübra masum bi şekilde bunları düşünürken kapı çalmış Mahmut ve ailesi çoktan içeri girmişti.Zaten Mahmut kuzeniydi, teyzesinin oğlu.Ona ne ara böyle ilgi duymaya başlamıştı hiç bilmiyordu.Aa evet evet 3 sene öncesinde Mahmut ona ilk seni seviyorum dediğinde başlamıştı herşey.Ama o zaman annesinden korkusundan bende seni diyememisti.Iste Mahmut ta bu yüzden kubranin kendisini sevmediğini düşünmeye başlamıştı.Ama galiba biraz da haklıydı reddedilmek hiç bir erkeğe kolay gelmez elbet,aynı şekilde kızlara da.Tabii içinde bir umut vardı hep.Okulu bittiğinde eğer hala kübra başkasıyla evlenmediyse gidip isteyecekti.Ama bu da çok zordu ona göre.Cunku kubranin onu o kadar sene beklemesi için bi sebep olmasi gerekiyordu.Iste şimdi kurulan sofraya geçmişti.O da ne kübra miydi o.Su dolduruyor bardaklara.Nasil da güzel görünüyordu ne kadar da ozlemisti o bakışları.Sevdiginin verdiği suyun tadı da başka olur.Oyleydi de bi yudumda içti hepsini.Acaba gelir mi suyu onun elinden içtiği günler, bigün gelirde evlenirler miydi bunu sadece zaman gosterecekti Mahmut a düşen sadece beklemekti.Sevdiginin yolunu beklemek, bıkmadan yorulmadan hep beklemek...
