Buz Gibi Siyah

CANIM YANIYOR.

Gözlerimi zar zor olsa da açabildim.Başımda hafif hafif ama sık bir ağrı hissediyordum.Yine bir geri zekalılık yapıp araba bana çarpmadan korkudan bayılmıştım sanırım.

Bedenimi yavaş yavaş kaldırmaya çalışıyordum.Kendi odamdaydım fakat nasıl geldiğim konusunda hiçbir fikrim yoktu.Tekrar kalmak için çabaladım.Yatakla bedenim birleşmiş gibiydi.Kendimi tam olarak kaldırdığımda karşımda onu görüp yersiz ama sağlam bir çığlık attım.Lanet girsin ki onu mükemmel uykusundan uyandırdım.

''To-to Tolga?''

Yüzümde korku dolu ve bir hayli şaşkın bir ifade vardı.Tam gözlerimin içine baktı ve o içimi eriten gülüşünü beynime doğru fırlattı.Sanki uyandığım için mutlu olmuş gibiydi.Sonra bir anda tavrı değişti.O masum gülüşü bir anda dalga geçen,ezici bakışlarını takındı.

''Senin burada ne işin var ?''

''Hah,ne işim olacak tabi ki bizim minik cılız oyuncağımızın  iyi olup olmadığına bakmak için.Sen bizim oyuncağımızsın cılız,ve ben senden sıkılana kadar bu oyun devam edecek.''

Nasıl bu kadar çabuk hayatımı batıra biliyordu.Canım fazlasıyla yanıyordu.İnsan düşünmeden duramıyor.Ne kadar kırıldığımı biliyor mu yada bilseydi umurunda olur muydu?

Hayır.Ben onun oyuncağıyım;çirkin,lanet bir oyuncak.

Arkasını dönüp hızlıca odamdan çıktı.Yine kızardım, yine lanet olası nefes darlığını çekiyordum.Gözyaşlarım bile benden çekip gitmek için çırpınıyordu.Ayağa kalktım.Çekmecemi açıp içinden mavi küçük bir kutu çıkardım.Boynumdaki kolyemin anahtarını soktum.Yavaş yavaş döndürmeye başladım.İçinde kanlı pamuğun arasında faça parçası vardı.Babamın bileğinden çıkarılan faça parçası.

Artık yaşamama gerek yoktu.Aynamın karşısında geçtim.Ela gözlerim ağladığımda yeşil olurdu.Ağlamayı bu yüzden severdim.En büyük hayallerimden birisiydi yeşil gözlü olmak ama ben hep şanssızım dır. 

En güzel elbisemi giydim.Hayatımda ilk defa güzel bir makyaj yaptım.Saçlarımı düzelttim,artık hazır olduğuma inanıyordum.Aynamın karşısına oturdum gülümsedim,gülümsedim.Elimdeki façayı yavaş yavaş derime batırıyordum. Kan bileğimden boşaldıkça beynimi rahatlatıyordu.Gözlerim bulanmaya başladı.

SENİN İZİNDEYİM BABA VE ÜZGÜNÜM TOLGA OYUNCAĞIN ARTIK YIPRANDI.

TOLGANIN AĞIZINDAN;

Aklımda sinsi planlar vardı.Bizim cılızın bana aşık olduğunu biliyordum.Servise bindi.gözlerini yere dikti ve hızlıca arkaya ilerledi. Servisin ani hareketiyle yere yığıldı.Yanına yaklaştım herkes bana bakıyordu.Elimi uzattım ve o cılız onun elini tutacağımı zannediyordu.İnanın ki cılızın gözlerindeki yeşili görmek hayatımda tattığım en mükemmel hazdır.Sanırım fazla ileri gittim Servisi durdurup koşmaya başladı.Benim salak kardeşim Mert'te onun peşinden.Ama bizim cılız Mert'i fark etmedi.Zaten hiç bir zaman Mert'i fark etmezdi.

Aslında mert'in peşinden koşmaktan çok yoruldum ama babam öldüğünden beri buna mecburum.Cılız nefes darlığı yüzünden bayılmıştı.Benim salak kardeşim de eğilip onu kucağına almaya çalışıyordu.Onun rezil olmasını istemiyordum.Zafer ve Yasin'e bir bakış fırlattım.Mert'i servise geri soktular. Cılız'ı kucağıma alıp en yakın hastaneye götürdüm.Önemli bir şey olmadığını söylediler evine götürdüm.Geçen yıl evini yumurtaladığımız için evlerini biliyordum.Yatağına yatırdım ve üzerime uyku çöktü.Uyanmasını beklerken uyuya kalmıştım.

Çığlık sesiyle uyandım.Çok masum görünüyordu.Saçları,gözleri,şaşkınlığı çok ilgimi çekmişti.afif hafif gülümsemeye başladım.Aradan 10 saniye geçmeden kendime geldim.Kardeşimin platonik aşkına aşık olamazdım.Saçma sapan bir şeyler geveledim ve sanırım cılızı kırmıştım.Pişmanlıkla evden çıktım.

Eve girdiğimde Mert beni dört gözle bekliyordu.Bir şey olmadığını anlattım ve hızlıca odama yürüdüm.Ama geri zekalı kardeşim peşimden geliyordu.Suçlu hissediyordum.Arkamı döndüm ve Mert'i hızlıca ittim.Merdivenlerden yuvarlandı ve Kafası kanıyordu ne yapacağımı bilemiyordum başımdan kaynar sular dökülüyordu.

KARDEŞİMİN KATİLİ OLMAMALIYDIM.