We are Born to be as one

CHAPTER 1

I'm Angelica Garcia a.k.a Angie ang Campus sweet heart at no. 1 playgirl. I'm 15 at 4'6 ang height, but kahit maliit ako maganda ako. Hindi tulad ng iba diyan matangkad nga pero mukha namang hipon at bakulaw.

"Mommy aalis lang po kami ng barkada ko" paalam ko sa kaniya, I know I'm only 15 pero matured na ako kung mag isip atsaka may pagka independent na din kasi ako lalo na at lumaki ako kapiling ang lolo at lola ko sa province namin. Ayaw ko kasi ung pa baby masyado, atleast I can do whatever I want. But lahat naman ng mga bagay na iyon ay may limitation, bilang respeto na din kay mommy ko.

"Okay anak but remember yung pag uwi ng maaga at lagi kang mag iingat" sabi ni mommy sa akin at sabay halik ko sa kaniyang pisnge.

" Opo mommy I love you" sasagot na sana siya ng tawagin siya ni tita.

"Alice we have to go baka malate ka pa sa meeting, mahirap na at baka umalis agad sila pag hindi  na tayo intayin" tawag niya kay mama habang nagmamadaling kinuha ang handbag niya sa table niya. Time is money  pag dating sa business kaya kadalasan wala si mommy para asikasuhin ako. 

Matawagan ko na nga si ate Lexie at baka ihing ihi na iyon kakaintay sa akin na tumawag, alam mo naman yung bruha na iyon. Halos lahat na ata ng naging ex niya ay pinaiiyak niya. Ewan ko ba dun sa babaeng iyun pero isa lang masasabi ko magkaibigan nga talaga kami,  especially pagdating sa pakikipaglaro sa pag ibig. Para sa amin ang love ay parang cellphone na kapag walang load ay paglalaruan mo na lang. 

"Hoy bakla kanina pa ako tumatawag sa iyo mukhang busy ka na naman ata diyan kay Ian! " sigaw ko sa kaniya habang kausap siya sa phone samantalaga habang namimili ng kung anog damit ang susuotin ko ang hirap talaga mamili pag babae ka e noh~ ay ito na lang pala.

"Sorry naman, sadyang naguumapaw lang naman ang ka-dyosahan ko, HAHAHA sige see you sa usual spot ah." paalam niya sa akin sabay binabaan ako ng phone. Siguro after 15 minutes atsaka natapos na din ako then.

I plugged-in my headphones and played my favorite song, sa lahat ng song ito na ata ang pinaka tumawag ng attensyon ko ewan ko ba pero sa tuwing naririnig ko siya napapakanta na din ako e.

Habang naglalakad ako papunta sa sakayan, I opened my notebook na palagi kong dala dala, parang mini diary.

"First Rule: The First One Who Fall, will be the Loser" Basa ko sa unang pahina ng notebook.

"Don't wanna break your heart

Wanna give your heart a break

I know you're scared it's wrong

Like you might make a mistake

There's just one life to live

And there's no time to waste (to waste)

So let me give your heart a break, give your heart a break

Let me give your heart a break , give your heart a break

Oh yeah, yeah" Sabay ko sa kantang pinakikingan ko.

Habang nasa sasakyan ako ay may lalakeng nakatapak sa maganda kong sapatos!

"Watch your step naman oh!" sabi ko sa kaniya pero hindi ata narinig . "Bwiset! Ugh!" nakakabadtrip sinira niya ang araw ko. Ayaw ko pa naman sa lahat e yung tinatapakan ang sapatos ko at nadudumihan , bawas ganda points yun pag nakita nila na ganun. After 123 years hahaha joke halos 30 minutes lang talaga biyahe ko.

"Para po!" sabay na sabi namin dalawa nung lalaking nakatapak ng sapatos ko.

"Hey Angie, kamusta na ang life natin girl?" bati sa akin ni Paul pagkababa ko ng jeep, Isa sa pinakamatalik kong kaibigan. Nung una talaga akala ko lalaki siya but then habang tumatagal ay nararamdaman ko ang pagkakikay niya sa katawan. I mean kabaklaan niya, buti na lang never ako nagka interest na itulad siya sa ibang boys.