Kalbimdeki Yabancı

Alarmm!!!

Multimedia:Selen

#Sonunda kavuşmak varsa,özlemek gerçekten güzel...

Gecenin 2'sinde bu çığlıkla uyanmanın nasıl bir duygu olduğunu anlamanız için sizin de böyle bir olaya tanıklık etmeniz gerekiyor sanırım...
Selen abla avazı çıktığı kadar bağırıyordu.Benden yardım istiyordu.Ve ben yatağımın içinde amaçsızca oturup onun neden bu kadar bağırdığı konusunda fikir edinmeye çalışıyordum.
Halbuki yaklaşık 5 dakika bu kadar oturacağıma 3 katlı evimizde,en üst kattaki odamdan,sesin geldiğini muhtemel olarak ve teorilerime güvenerek hesapladığım 1.kattaki mutfağımıza inebilirdim...
                                                 ...
Matematiksel teorilerime güvendiğimi söylemiştim.2.kata göz gezdirdim.Ses aşağıdan gelmişti.Mutfağa adım attığım an bu kadar beynimi yorma sebebimi öğrenince kendime acıdığımı hissettim...Sebepsizce yarınki matematik dersinde harcayabileceğim teorilerimin %51 'ini kullanmanın verdiği hüzünle Selen ablanın oturduğu ve eline pansuman yaptığı masaya,onunla karşılıklı 90° (derece)lik açıyla oturduğum.Bunu hesaplamam uzun sürmemişti.Oturduğum an saçma hesaplamalarımdan kurtulup yüzüne karşı masum bir gülücük sunarak ve  yarın ilk 2 dersin matematik olduğunu zihnimde canlandırarak odama yatmaya çıktım...
Bölünen uykumu toparlayamamamın verdiği sıkıntıyla düşünmeye başladım.Sanırım Selen ablanın canı biraz tatlıydı.Ben olsam bu kadar küçük bir acıdan dolayı evim yanarken telefonumu içerde bırakmışçasına acı çığlıklar atmazdım.(Selen ablanın tırnağı kopmuştu gerçi  yine de bu tepkisi bana dikkat çekme amaçlı geldi)
Babam neredeydi?Yoksa Selen abla bu tepkileri yetmemişçesine babamı ambulans çağırmaya mı yollamıştı?Babam da ambulansı karşılamaya gitmiş olmalıydı...
Kafamdaki felaket senaryoları bittiğinde ve uykuya dalmaya hazırlandığımda Alarmın çaldığını huyunca yıkıldım.Hakikaten yıkıldım...
                                                  ...