Senmisin İlacım?

Hadi uyan

Yine günlerden Pazartesi yaz tatili bitmiş , okul açılmış , hayat aşırı boş. Saat 07.30 suları içeriden (tahminen her evde var)
-Ada bu gün okul var hadi uyan...
Aklımda acaba yorganın altında 10 dakika beklesem ölürmüyüm sorusu.
Ama içeride yürüyen otorite "annem" var. Tabiki yine yenildim ve kalkmak zorunda kaldım.

Tabi o sabah hayatı mahfolan bir tek ben değildim...

Bilemezdim en iyi arkadaşım olacak 3 harika kızında o sabah annelerinin kadife gibi sesiyle kafalarını yastıklara vura vura uyanacaklarını.

Lise bire başlayan bi kız için garip bulabilirsiniz ama o gün okula annemle gittim. Ama pişman değilim yine olsa yine giderim , çünkü heyecandan bayıldığımda beni tutabilecek birisi lazım.

Sınıfa çıktım bir kaç kişi vardı sadece ama ben milyonlar beni izliyormuş gibi hissediyorum bi heyecan , neyse bi şekilde ilk derse girdik ve sağsalim bitti. İlk tenefüs sınıftaki kızların yarısı arkadaş olmuştu. Ben biraz asosyalim tabi ama esti, yapacağım tuttu bi anda sınıfta kalan kızlara;
-Sınıftaki kızlar arkadaş oldu biz kaldık böyle bence bizde arkadaş olabiliriz.

Dedim.

Demez olaydım. Bana baktılar sonra sanki hiç konuşmamışım gibi önlerine döndüler. Ama bi kız Şebnemmîş ismi yanıma geldi benimle tanıştı ve arkadaş olduk .
Beni arkasında oturan sevimli bi kızla tanıştırdı. Miraymış adı.

Neyse işte biz bayağı kaynaştık ama Şebnem diğer kızlarla yakınlaşmaya başlayınca Mira ve ben yalnız kaldık.

Gamze ve Cemre diye iki kız var sınıfta, hoca bizi onların önüne oturttu ama biz bayağı iyi anlaşmaya başladık. Gamze benim yanıma oturdu ama biz bayağı ikiz gibiyiz , sınıfta herkes bizi ayrılmaz ikili olarak görüyo tabi. Neyse Gamzeyle beraber kolkola dolaşırken Gamze bi anda durdu kaldı.

-Ne oldu Gamze neyi bekliyoruz hadi ders başlayacak.
-Ada şu çocuğu görüyomusun.
-Hangi çocuğu?
-Bak şu kapşonlu olan.
- Bakıyım

Çocuk egoist,artist,geri zekalı bir arkadaş ama Gamze işte. Kaptırdı kendini. Tabi biraz fazla abarttı ama ne yaparsın atsan atılmıyo satsan satılmıyo.