KUYA EFREN'S POV
"Oh my hand---some so---n! Your here for al--most 48 years had past. You came back! My son do me a favor pls." He's begging to me.
Ayan tuloy pati ako napapa-english. Lalakad na sana ako papasok sa kwarto ko pero biglang nagsalita ang lasing kong Papa.
" My son, don't you dare ignore me. Show some respect!" galit na ang Papa ko.
Mga lalaki talaga nagkakatotoo kapag lasing sila. Si Papa hindi naman yan mahilig mag-english pero ayan english ng english.
"Ano ba dapat kong gawin Pa?" how could I show a respect to a man who's drunk.
Fvck! Si Papa sumuka. What should I do?
"Clean all the me--ss in this hou--se!" at tuluyan na siyang natumba mabuti na lang at dumeritso siya sa sofa.
Ayan kasi iinom-inom hindi naman pala kaya. Si Tiyo Mindo ayun nagkakakanta. ANNOYING SIYA.
Clean all the mess. So, my first step is to put Papa in their room.
Ang bigat niya sobra! Hindi naman sa hindi ko siya kayang pasanin pero he's so heavy.hahaah
But thank God I surpass the first step. I was able to sent Papa in their room.
Hinihingal na ako. Dumagdag pa ang kumakanta kong Tiyo. ANNOYING. Hindi ko hate si Tiyo pero magiging hate ko siya kung kakanta ng kakanta na lang siya.
Pagod na ako. Ayaw ko ng kumilos gusto ko na lang magpalamig pero hindi pwedeng iwanan ko na lang ang bahay. Kasi si Mama mag-oovertime raw siya at malelate ng uwi.
Tumunog ang gate at may pumasok na kaganda-gandang ideya sa utak ko.
Hahahahahaaahahahhahh!!!!!
Oo na! Pumasok ang magandang bunso ng pamilya namin-- si Ehtyl Ayento.
.........
Inutusan kong linisin ni Bunso ang lahat ng kalat kapalit ng saging.
At himala nakita ko sa mall si Christian at si Gelo- yung crush ng kapatid ko.
Mabilis ang pangyayari pero inaya ko sila sa bahay hindi ko alam kong anong nakain ko pero yun nga inaya ko sila sa bahay.
Sinabi kong sasali na ulit ako sa banda namin. Hindi ko alam kong anong nakain ko at naisip ko yun.
Hindi na ako sumali sa banda simula ng ginawa akong tanga ng babaeng walang hiya. Akala ko siya na ang mayroong pinakamalaking puso sa lahat ng tao pero mali ako!
Binasag,pinukpok ng pinong-pino,at iniwang durog ang puso ko. Walang hiya! Hindi man lang nahiya sa ginagawa niya, siya pa ang text ng text at tawag ng tawag sa akin. Syempre hindi ko na binabasa at sinasagot para saan pa? Para saktan ulit ako. Wise man ako at naniniwala sa kasabihang once is enough for a wise man. Fvck her!
But the point is, pumayag ako na sumali sa banda namin I mean nila ulit. Ayaw kong makita ang mga fans namin. Ayaw ko na siyang makita ulit. Dahil kulang pa ang limang buwan para mag-move on. Ayaw ko muna siyang makita at baka matibag lang ang pader na ginagawa ko para maprotektahan ang puso ko.
Ayaw kong masaktan si bunso pero bakit ko ba dadalhin ang crush niya? Bwesit talaga minsan ang utak ko. Ang gulo niya. Bwesit!
"Teka, 'wag na lang. Umuwi na lang kayo!" sambit ko sa dalawang lalaking kasama ko.
"Ano ba naman Ayen! Ang gulo mo rin no! Hindi kami papayag sinabi mong sasama ka at kung sasama kami sasali ka na ulit sa banda natin." Umangal na naman si Christian.
