Chapter 2

5 1 0
                                    

Maelene's POV

~Cause I, have fallin in love with you No neve--~

Pinatay ko agad alarm ko. Nyemas. Antok pa ko ih. Kailangan ko namang pumasok di pwedeng Hindi. So naligo na ko. After ko maligo nagbihis na ko. I'm now wearing my uniform. So bumaba na ko para kumain. At Kung itatanong niyo sakin Kung among nangyari kagabi.

*flashback*

Dapat sinabi man Lang nila na may bisita para naman nagbihis ako ng maayos ayos. Baluga ng dating ko dito. Kahiya. Nakashorts Lang ako saka T-shirt. Kahiya.

Mas lalo pa Kong nahiya ng humarap ito sakin. Bakit to andito? kaclose pa sila Nanay?

"Oh Maelene andyan ka na pala. Andito nga pala si Jester. " Nanay.

"Ah opo kita ko nga Nanay." Ako.

"Malamang may mata ka. " Nanay. Narinig ko pang tumawa si Kiel. Si Nanay kainis. Binara ako aba. Oo si Kiel nga. Ewan ko ba Kung bat andito yan.

"Eh? Ikaw bakit ka andito?! " lingon ko Kay Kiel.

"Sungit. Di naman ikaw pinuntahan ko dito. " seryoso nitong sabi.

"Naaalala ka na niya? " Manang na parang tuwang tuwa.

"Sino ba namang makakalimot dyan Manang. Eh kinaladkad niyan ako para makipagdate. Hindi ko pa nga sya kilala. " ako. Napansin ko na napasimangot silang lahat o imagination ko Lang yun. Tahimik sila. May nasabi ba akong Mali?

"Kapal talaga ng mukha ni Jester. HAHAHAHA. " Pagbasag ni Ate Jess sa tahimik na atmosphere.

"Si Ate Jess talaga. Hindi naman ah. " Napakamot pa siya.

Feeling ko close na close sila. Ano bang nangyayari dito. Biglang pumasok yung dalawang pangit este yung brothers Kong makukulit. XD

"Kuya Jester!!" Sigaw ni Mark. Tignan mo ka yumakap pa.

"Oy Kuya. Binibisita mo ba si ate ah? Ganda at gagwapo talaga ng lahi namin. HAHAHAHA" Hubert. Di ko narinig yung ibang sinabi niya. Hay nako nakakapagtaka na talaga. Ginulo pa ni Kiel yung buhok into. Paki niyo ba Kung Kiel ang gusto ko itawag sakanya.

"Oo na. -_________-" Kiel.

"Kumain nga muna tayo." Nanay. So kumain na kami. Tahimik Lang sila. Hay nako. After few minutes busog na ko. Wag na kayong magtanong Kung nakailang damak ako. Baka kasi ma Turn off kayo sakin. HAHAHA. Tapos na din naman sila. Nagpunta na silang living room para soon magkwentuhan. Nagpaalam na ako sakanila na pupunta na ko sa kwarto ko. Ansakit ng ulo ko. Uminom ako ng gamot bago matulog.

*end of flashback*

Walang exciting na nangyari di ba? Bumaba na ako para magbreakfast pero malalate na ko kaya wag na Lang. Palabas na sana ako ng makasalubong ko si Kiel na nakauniform din ng school namin? Ay ang baliw ko sa school nga pala kami unang nagmeet. Malamang doon din sya napasok. Lalabas na sana ako ng pigilan niya ako.

"Pumunta nga ako dito para sunduin ka tapos lalampasan mo Lang ako?" Seryosong sabi niya.

"Kaya ko namang pumunta sa school mag isa ah. " ako. At lalampasan na sana sya pero hinawakan niya ko sa wrist hinila niya ko papuntang dining area.

" Kumain ka muna." Kiel.

"Malalate na nga ako tapo---" sinubo niya sakin yung sandwich.

"Mas lalo tayong malalate Kung dadaldal ka pa dyan. " kaya kumain na Lang ako at di nagsalita.

Pagkatapos Kong kumain.

"NANAY, MANANG, ATE JESS ALIS NA PO KAMI. " sigaw niya. Feeling niya bahay niya to. Hinila nanaman niya ako. Sipain ko kaya sya. Binuksan niya ang door ng car niya at pumasok na ko. Di na ko nagsalita. Naiinis ako ih. Paki niyo ba.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Dec 20, 2015 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Love?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon