Aslyum 51

1965

16 Kasım 1965 sabahı doğmuştum.Doğmamın hemen 1 hafta sonrası annem vefat etmişti.Babamdan başka kimsem kalmamıştı tabi o zamanlar bunun farkında değildim.

İlk 3 yaşımda neler yaşadığımı hatırlamıyorum.Kendimi 4 yaşımda tanımıştım artık yaptıklarımı hatırlıyor anılarımı unutmuyordum.Küçüklüğmden beri araştırmacı gazeteci olmayı istiyordum.Bunun içinde çalışmaya başlamıştım.

Filmlerdeki korkunç yerleri merak ederim.Orda olsam ne yaparım diye hayal eder,düşünürdüm.Bundan tam 20 yıl sonra hep hayal ettiğim şeyi gerçekleştirecektim.

Sahil kasabasına yakın ormanlık alanların sonuna doğru büyük,terkedilmiş bi akıl hastanesi vardı.Söylentilere göre zamanında akıl hastalarına işkence yapılıyor ve sonunda öldüryorlardı ve bu ölülerin ruhlarının burda gezdiği söylentisi vardı.

Bir kaç gün bunun üstüne plan yaptım.Pilli bi kamera  ve yüzlerce pil aldım.1 Gün kadar yetecek erzak ve el fenerinide unutmadım.

Akıl hastanesine doğru yola çıktım.Hastaneye vardığımda ilk önce bi güvenlik kulubesi gördüm.İçine girip ne olduğuna baktım ne de olsa araştırmak için gelmiştim en küçük ayrıntıya bile bakacaktım.İçeride küçük bir ekran vardı.Güvenlik kamerası içindi sanırım birde bir kaç dosya dışarıya çıktım ve hastaneye doğru ilerledim.Hastanenin giriş kapısı kilitliydi başka bir giriş varmı diye arkalara doğru gittim.Kırık bir cam vardı ordan içeriye girecektim.Kalbim çok hızlı atıyor vücudum durmadan korku ve heyecan hormonu üretiyordu.Camdan içeriye girdim.

İçeriye girdiğimde içimde garip bir duygu oluştu.Fenerimi açtım ve yoluma devam ettim.Az ilerde bi oda buldum.Kapıyı açtığımda önüme tavandan sarkan bi ceset düştü.Ayağından asılmış kulakları ve dili kesilmişti.Kalp atışım dahada hızlanmıştı içeriye girdiğim için pişmanlık başlamıştı.Geri gitmeyi bile düşündüm ve geldiğim yere doğru gittim.Fakat gittiğimde kırık cam yerinde değildi.Cam bile yoktu yüksek ve geniş bi duvar hali almıştı.

Ne yapacaktım?...