Sweetheart

Chpater 28 Memory (LAST CHAPTER)

Ranz's POV

Parang hindi ako maka hinga ng ayos. Halong tuwa at kaba ang nararamdamn ko ngayon.

Kahit kanina pa tawag ntawag sakin yung ex ko hindi ko na ito pinansin. I turned off my phone.

Naka tingin lng ako kay Quiev na nakikipag kwentuhan sa mama at bestfirend niya. Tahimik lang akong naka tingin sa ganya niya. Kung titignan mo siya ng matagalan saka mo ma rerealize yung ganda niya. Yung cuteness niya. Napa ngiti ako.

May kunukwento siyang something sa mama niya at bestfirned niya.

Yung napanaginipan niya habang na comma siya. Something like, may 6 guys daw at may kapatid daw siya doon na ang pangalan ay Jam, mich at Yex.

Napa ngiti ako. Parang fantasy. Malumanay siyang mag salita ngayon. Malayong malayo sa Quiev Sebastian na papanood sa mga video blog niya.

Yeah. I've been stalking her few months ago.

Quiev's POV

Pagod.. yan ang nararamdaman ko. Sobrang pagod. Para akong nag lakad mula philcoa papuntang moa. Nilangoy ang manila Bay papunta sa Batangas Port. Yan ang nararadaman ko. Humingin ako kay mama ng Tubig at food.

Kinuwento ko rin sa kanina yung panginip ko. Mahabang panaginip. Conscious naman ako na na aksidente ako.

Habang nag kukwento ako kila mama, merong isang lalaki na nandito sa room ko. Cute sya. PArang nakita ko na sya before.

"Ah, Sis, uwi muna ako ah tumawag kas si mama nakikibalit sayo at saka kukuha din ako ng gamit ko" paalam ni Mai.

"Ah sige. Ingat ka ha" Sabi ko saka inakap.

"Ay sabay na ko sayo bibili ako ng food sa canteen sa baba.. Ranz okay lang ba ikaw muna ang maka sama ni Quiev ditto. Para maka pag kwentuhan din kayo" sabi ni Mama.

??? Sino?

"O sige po.. Okay lang po" sagot niya.

Lumabas na sila ng room ko. Ako naman inayos ko yung pag kakau pos a hospital bed ko.

Lumapit siya sakin. Parang may something sakin. Bakit ganito.

"Ahh. Hi.." Naka ngiti niyang sabi.

"Hello." Naka ngiti kong sabi sa kanya.

"Kamusta na pakiramdam mo?" tanong niya.

"Okay na." Sagot ko na naka ngiti.

"Buti naman" Sagot niya at sak ngumiti. Ang pogi niya naman.

"Sino ka nga ulit? Bakit ka andito sa kwarto ko?"

Biglang nawala ang ngiti sa labi niya.

"At saka yung mga kasama mo kanina dito na ibang lalaki?" tanong ko.

"H-hindi mo ko kilala?" tanong niiya.

"Hindi. Kayak o nga tinatanog diba?" sagot ko sa kanya.

"Quiev.. A-ako to si Ranz.. Please.. remember me" naluluha niyang sagot.

"Hala! Hala! Wag kang iiyak! Naku! Please don't" Sabi ko at sak hinawakan yung mukha niya.

Natigilan siya. Natigilan din ako. Medyo sumakit yung ulo ko.

"What happened? May masakit ba?" Tanong niya.

"Ah wala, medyo kumirot lang yung ulo ko." Sabi ko.

"Quiev... Ako yung palaging nag dadala dito ng red roses weekly." Sabi niya.

Tinignan ko siya ng seryoso.

"Parang kanina ko pa naririnig yang boses mo. Parang kanina ka pa umiiyak sa tabi ko. Parang.. ikaw yung nag kukwento sakin kanina—"

"I'm sorry.. I'm sorry. Oo ako.. ako yung naka bunggo sayo. Sana mapatawan mo ko. Sorry." Sabi niya sakin at agad kong inakap.

Nanigas ako sa kinauupuan ko.

Yung akap niyang may kuryente pero.. siya... siya ang dahlan ng pag aagaw buhay ko.

"You may now leave Ranz Kyle. We don't need you" Agad napa hiwalay sakin si Ranz ng mmarinig naming ang mariing boses ng kaibigan ko.

"Mai.." Ranz said. May mga luha pa sa mata nito.

"akalain mo nga naman. Nakalimutan ko lang yung phone ko then ayun. May nalaman na agad akong katotohanan. Saib na nga ba. Mukha mo yung na aninag ko sa loob ng sasakyan. Same car diba? Kasama mo yung driver mo diba? Tapos siya yung pinanagot mo diba?" sabi ni Mai.

"No.. Let me explaine first. I can explaine."

"Wala ka nang siguro dapat na I expaline. Or kung meron man, siguro hindi ngayon. Pag okay na si Quiev.." Napa tingin kami sa way ni mama. Galit na galit at umiiyak.

"tita. I'm sorry" pag lapit ni Ranz.

"Get out" malumanay na sabi ni Mama kay Ranz.

Hindi ako maka paniwala... Ibiga sabihin.. totoo yung naririnig ko kanina. Yung may nag kukwento..

Totoo lahat ng narinig ko. Hindi yun panaginip lang.. yun ang totoong nang yari..

Pero bakit hindi ko siya ma alaala?

"Tita please. Mai please.. Im sorry po. Hindi ko sinasadya—"

"GET OUT! UMALIS KANA RANZ!" sigaw in Mai.

Natigilan si Ranz at saka tumingin sakin at lumabas na ng kwarto ko.

-wakas-

Thank you pos a lahat ng masugid at ng tyaga na mag basa. :D

Sorry pos a typos hahaxD

Sorry sa biglaang plot twist. Actually plano po talaga yon :D

Please Vote Vote Vote!!! :D Thank you my Dear Readers! :">

Want some book 2?

You can tweet me

@Naviwrites

messagem e on FB.

fb.com/navi.writes

thank you again :D