"manzara çok güzel."
"evet... tıpkı senin gibi."
"hayır."
"hayır?"
"güzel değilim. çirkinim, değersizim, herkes benden nefret ediyor ve korkağın tekiyim." jimin dolu gözlerini zeminle buluşturdu.
jungkook, onu görebilmek için çenesini kavradı ve hafifçe yukarı kaldırdı. "jimin, çok güzelsin, değersiz değilsin, kimse senden nefret etmiyor ve çok cesursun. cesur ve güçlüsün. bu yüzden seni seviyorum."
"gerçekten böyle mi düşünüyorsun?"
"tabii ki de böyle düşünüyorum."
jungkook yavaşça yaklaştı, yüzü jimin'e o kadar yakındı ki nefesleri birbirine karışıyordu. En sonunda, dudakları sakince birbirini buldu. ve tüm gece boyunca, jimin ilk defa böyle hissetti.
sevildiğini ve istendiğini, ilk defa hissetti.
+
Keşke azcık yorum yapsanız da şu zavallıcık sevinse:')
