Evet sizede anlatmalıyım. Bir yıl önce çok sevdiğim kız arkadaşım kaybolmuştu. Günlerce aylarca aramıştık onu. Sonra herkes ümidini kesti. Öldü sandılar. Aileside yoktu zaten. Ama ben onu hala hissediyordum. Onunla yaptığımız herşey,geçirdiğimiz bütün zamanlar beni rahat bırakmıyordu. Hala benim yanımdaydı ya da artık alışmalıydım yokluğuna. Hiç sevmemiş miydi beni ? Nasıl oluyorda gidişleri sevebiliyor bir insan, nasıl oluyorda arkasında bıraktıklarını düşünmeyip bencil olabiliyor? İşte her akşam başımı yastığa koysam bu düşünceler beynimi kemiriyordu. Sırf bu yüzden uyumaktan bile korkuyordum. Bu düşüncelerden kurtulmak için bir kaç satır birşey okumam gerekiyordu. Evet, hemen en sevdiğim kitabımı elime aldım ve okumaya başladım.
